Esas No: 2021/10293
Karar No: 2022/11237
Karar Tarihi: 02.06.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/10293 Esas 2022/11237 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nin, sahte fatura düzenleme suçundan sanık hakkında verdiği mahkumiyet kararı, Ceza Genel Kurulu tarafından incelendi. Adlî tatilde verilen kararların adli tatilin bitiminden sonra geçerli olduğu belirtildi. Sanığın, temyiz istemini adli tatil içinde yapmasına rağmen yasal süresinde olduğu kabul edildi. Ancak, sonrasında yayımlanan 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun'u da dikkate alarak, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinin gerektiği vurgulandı. Bu nedenle, hüküm bozuldu ve yeniden değerlendirme yapılması istendi. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7/2. maddesi de göz önüne alınarak, hükümde kullanılacak kanun maddelerinin gerekçeleriyle birlikte ayrıntılı bir şekilde belirtilmesi gerektiği vurgulandı.
Kanun Maddeleri:
- 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun'un 359. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7/2. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Ayrıntıları Ceza Genel Kurulunun 10.04.2007 tarihli, 2007/78 Esas ve 2007/85 Karar sayılı kararında açıklandığı üzere “.. Adlî tatilde görülemeyen davalarla ilgili kararların, adlî tatile rastlayan dönemde tebliği geçerlidir. Ancak adli tatilde süre işlemeyeceği için, bu durumda mehil adlî tatilin bitiminden itibaren başlayacaktır...” şeklindeki kararı göz önünde bulundurulduğunda, sanığın, yokluğunda verilen ve 26.07.2016 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükme yönelik adli tatil içerisinde 22.08.2016 tarihli temyiz isteminin, yasal süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 02.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.