MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 19.11.2012 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 18.06.2014 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ve davalılar vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
_ K A R A R _
Dava, geçit hakkı kurulması isteğine ilişkindir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş, davalının temyizi üzerine hüküm, ayrı ayrı parsellerin maliki olan kişiler geçit ihtiyacının varlığını ileri sürerek dava açtıklarından aralarında zorunlu dava arkadaşlığı bulunmadığından HUMK"nın 46. maddesi uyarınca, davaların tefrikine karar verilmesi, her iki davacının isteğinin, diğerinden bağımsız olarak incelenmesi ve ayrı ayrı hüküm kurulması gerektiği hususu belirtilerek bozulmuştur.
Bozma ilamına uyularak davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm bu kez Dairemizce özetle; davacıya ait 532 parsel sayılı taşınmazın batısındaki kadastrol yola cepheli olduğu, teknik bilirkişi batıdaki yolun kullanılamaz durumda olduğunu bildirmiş ise de iş makinalarıyla makul süre çalışma ve masraf yapılmak suretiyle yola çıkma olanağı bulunup bulunmadığının ayrıntılı şekilde açıklanmadığı, söz konusu yolun paftasında da kadastrol yol vasfıyla yeralıp almadığı, devamında genel bir yola ulaşıp ulaşmadığı, geçit ihtiyacını karşılamaya elverişli olup olmadığının belirlenmesi, davacının bu güzergahtan ulaşım ihtiyacını karşılamasının mümkün olması halinde geçit ihtiyacının bulunup bulunmadığının değerlendirilmesi, yolun hangi nedenle kullanılamaz durumda olduğu, davacıya ait taşınmazda teknik araçlarla (greyder v.b.) çalışma yapılmak suretiyle batıdaki yola çıkış olanağının bulunup bulunmadığının araştırılması, buna göre davacının mutlak geçit ihtiyacının bulunup bulunmadığının saptanması gerektiği gerekçesiyle bozulmuştur.
Mahkemece bozma ilamına uyulduğu halde bozma gereği tam olarak yerine getirilmemiştir. Yapılan keşif sonucunda alınan fen ve zirai bilirkişi raporlarında batıdaki kadastrol yol ile lehine geçit istenen 532 parsel sayılı taşınmaz arasında 1,5 metre kot farkı bulunduğu vurgulanmış ancak önceki bozma ilamında belirtildiği gibi makul çalışma ve masraf yapılmak suretiyle buradan yol ihtiyacının karşılanıp karşılanmayacağına ilişkin bir saptama yapılmamıştır.
O halde inşaat mühendisi bilirkişi vasıtasıyla iş makinalarıyla çalışma ve masraf yapılarak batıdaki yola çıkışın ve kullanılmasının mümkün olup olmadığı araştırılmalı; bu konuda ayrıntılı ve gerekçeli rapor alınmalı, bu seçenekten geçit kurulmasının mümkün olmadığının kesin olarak belirlenmesi halinde diğer alternatifler üzerinde durulmalı, sonucuna göre bir karar verilmelidir. Belirtilen husus gözardı edilerek, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.
Kabule göre de 532 parsel lehine tesis edilen geçitin 536 parsele bağlandıktan sonra kesintisizlik ilkesi uyarınca 536 sayılı parsel üzerinden geçirilmesi gerekirken kesintisizlik ilkesi ihmal edilerek karar verilmesi de doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, istek halinde temyiz harcının yatıranlara iadesine, 27.05.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.