MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ


Dava dilekçesinde kira parasının 01.01.2010 gününden başlayarak yıllık 359.135 TL+KDV olarak tesbiti istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulü ile yıllık kira parasının 200.000 TL olarak tesbiti cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.


Y A R G I T A Y K A R A R I


HUMK 438.maddesi uyarınca duruşma istemi reddedildi.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Dava; 01.01.2010 tarihinde başlayan döneme ilişkin yıllık kira parasının tespiti istenilmiştir.
Mahkemece; hak ve nesafet uygulamasına göre “yıllık 230.000 TL+KDV” kira parasına hükmedilmiş olup, Dairemizin 29.09.2011 tarih ve 2011/12807 E.-2011/14146 K.sayılı ilamı ile “artık uzun süreli sözleşme bulunmayıp, yıldan yıla yenilendiğinden sadece kira parasının hüküm altına alınması ile yetinilmesi gerekirken kira parasından ayrı olarak Katma Değer Vergisinin de tespitinin doğru olmadığı ve bilirkişi raporunda taşınmazın boş olarak getirebileceği kira parasına dikkate alındığında hak ve nesafete uygun olmayacak şekilde yüksek kiraya hükmedildiği” belirtilerek bozulmuştur.
Mahkemece, Dairemizin bozma ilamına uyularak yıllık kira parasının 200.000 TL tespitine karar verilmiştir.
Hükmü davacı vekili temyiz etmektedir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak, hükme alınan bilirkişi raporunda taşınmazın yeniden ve boş olarak “240.000 TL+KDV” kira getireceği belirlenmiş olup, mahkemece raporda belirtilen bu bedelin KDV dahil olacak şekilde miktarına ilişkin bilirkişiden ek rapor alınmak ve KDV dahil olacak şekilde belirlenen bu miktar üzerinden hak ve nesafete göre indirim yapılarak kira parasının tespitine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde KDV hariç tutarın esas alınması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 14.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.