MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/2, 62, 53, 58 maddeleri gereğince mahkumiyet, hak yoksunluğu, mükerrirlere özgü infaz rejimi

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Müştekinin sanığa sigorta parasının alınması ve takibi hususunda özel vekaletname verdiği, sanığın da bu parayı tahsil etmesine rağmen müştekinin kendisine araba alım satımı konusunda borçlu olduğundan dolayı kendi alacağını mahsup ettiği ve kalan kısmı da ödemediği, bu suretle sanığın sevk maddeleri gereğince cezalandırılması gerektiği iddia edilen olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sair temyiz itirazlarının reddine; ancak,
1)Katılanın olay sonrası verdiği noter vekaletnamesi ile sanığı araçlarının yaptığı veya yapacağı kazalar nedeniyle ödenmesi gereken kasko, trafik vs. bedellerini, ilgili sigorta acenteliklerinden veya havale edileceği bankalardan tahsil ve ahzu kabza yetkili kıldığı, ancak taraflar arasında hizmet sözleşmesinin unsuru olan ücret ilişkisinin bulunmadığı hususları birlikte değerlendirilerek, eylemin 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253 ve 254. maddeleri gereğince uzlaşma kapsamında kalan ve TCK"nın 155/1 maddesinde düzenlenen güveni kötüye kullanma suçunu oluşturacağı gözetilmeden, suç vasfının tayininde yanılgıya düşülmek suretiyle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan yazılı şekilde hüküm kurulması,
2)5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun” sadece sanığın kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17/10/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.