MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet (TCK"nın 157/1, 62, 51, 52/2. maddeleri uyarınca 10 ay erteli hapis ve 2.000.- TL adli para cezası, hak yoksunluğu)

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanın... sürücü kursunun sahibi olduğu, sanığın yaklaşık bir ay kadar katılanın işyerinde çalıştığı, bu süre zarfında sanığın sürücü kursuna devam eden kişilerden katılana vermek üzere aldığı yaklaşık 1.500 TL"yi katılana vermeyerek ortadan kaybolduğu iddia ve kabul olunan olayda;
Sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine,
Ancak ;
1-Dosya kapsamında tanık olarak ifadesine başvurulan, bahse konu sürücü kursunda öğretmenlik yaptığı ve aynı zamanda katılanın kardeşi olduğu anlaşılan ...’ın ifadelerinden sanığın kursiyerlerden ücret alıp, karşılığında makbuz vermek biçiminde tanımlanmış bir görevinin bulunduğunun anlaşılması karşısında; sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK 155/2. maddesinde düzenlenen hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfında yanılgıya düşülerek ve iddianamedeki anlatımda yer verilmediği halde sanığın çevre esnafa kendisini katılanın ortağı olarak tanıtıp bir takım alışverişler yaptığından ve bunları ödemediğinden bahisle dolandırıcılık suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,
2- Kabul ve uygulamaya göre de;
a) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E., 2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi kanun koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde 120 gün olarak tayin edilmesi,
b) Sanık hakkında verilen kısa süreli hapis cezasının ertelenmesine karar verildiği halde hakkında TCK 53/1. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına karar verilmesi suretiyle TCK 53/4. maddesine aykırılık oluşturulması,
c) Sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının taksitlendirilmesi aşamasında uygulama maddesi olan TCK"nın 52/4 maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesine aykırılık oluşturulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14.03.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.