Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/189 Esas 2020/1617 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/189
Karar No: 2020/1617
Karar Tarihi: 9.03.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/189 Esas 2020/1617 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi         2017/189 E.  ,  2020/1617 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

    Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
    - K A R A R -
    Davacı vekili; taraflar arasında sistem kullanım anlaşması imzalandığını, davalı tarafından ceza faturasının düzenlendiğini, teminat mektuplarının nakde dönüştürülmesi tehdidi altında faturaları ödediklerini, Sistem Kullanım Anlaşmasının 10. maddesi ve Bağlantı Anlaşması"nın 16. maddesi gereğince davalının ceza-i şart kesilmeden önce uyarı yükümlülüğünü yerine getirmesi gerektiği ancak davalı ..."ın bu şartlara uymadan cezai şart nedeniyle fatura kestiğini, ön şart yerine getirilmeden uygulanan cezai şartın hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek cezai şart nedeniyle kesilen 241.926,94 TL"lik ceza faturasının hukuka aykırı olduğunun tespiti ile ödenen bu miktarın ödeme tarihinden itibaren işleyecek avans faiz ile davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. 06.04.2015 tarihli ıslah dilekçesi ile dava değeri 271.103,22 TL"ye yükseltilmiştir.
    Davalı vekili; faturaya ilişkin davacı tarafın itirazının bulunmadığını, ihtirazi kayıt konulmaksızın ödeme yapıldığını, uyarı yükümlülüğü bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; davalının cezai şarta bağlı olarak kesmiş olduğu faturaların Sistem Kullanım Anlaşmasının 10. maddesine aykırı olduğu ayrıca TBK"nın 179/2 maddesi gereğince davalının ifayı kabul etmeden ve ifa kabulü sırasında uyuşmazlık konusu cezai şart talep etme hakkını saklı tuttuğuna dair bir çekince koymadığından ifaya eklenen cezai şart talep etme hakkının kalmadığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
    Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
    Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 09.03. 2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.