Esas No: 2021/42386
Karar No: 2022/11410
Karar Tarihi: 02.06.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/42386 Esas 2022/11410 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ceza Dairesi tarafından verilen kararda, sanığın sahte fatura düzenlemek suçundan mahkumiyetine ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddedildiği belirtiliyor. Ancak 2014 takvim yılına ilişkin suçlamalara ilişkin verilen istinaf başvurusunun yeniden değerlendirilmesine karar verildiği belirtiliyor. Bu kararda, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması nedeniyle kararın bozulduğu ifade ediliyor. Ayrıca, kararda 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri de dikkate alınarak 5237 sayılı TCK’nin 7/2. maddesine göre uygulama yapılması gerektiği belirtiliyor. Kanunlarla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi gerektiği vurgulanıyor. Kararda ayrıca, CMK’nin 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığı belirtiliyor.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi
I-Sanık ... hakkında "2013, 2015 ve 2016 sahte fatura düzenleme" suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi kararlarına yönelik temyiz isteminin reddine dair 22.05.2019 tarihli ek karara yönelik sanık müdafisinin temyizinin incelenmesinde:
5271 sayılı CMK'nin 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığı ve bu itibarla İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesinin 22.05.2019 tarihli temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararında hukuka aykırılık bulunmadığından, sanık müdafisinin temyiz isteminin CMK’nin 296/2 ve 298. maddeleri gereğince REDDİNE,
II-Sanık hakkında "2014 takvim yılında sahte fatura düzenleme" suçundan verilen istinaf başvurusunun esastan reddi kararına yönelik sanık müdafisinin temyizinin incelenmesine gelince;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 5271 sayılı CMK'nin 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesine gönderilmesine, 02.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
