Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/15122 Esas 2016/6685 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/15122
Karar No: 2016/6685
Karar Tarihi: 03.05.2016

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/15122 Esas 2016/6685 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın, yakınanın çantasındaki parayı çalması suçunu işlediği gerekçesiyle mahkumiyet kararı verildiği, ancak mahkeme kararında kanunun yanlış uygulandığı ve sanık için belirli hak yoksunluklarının uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle kararın temyiz yoluyla bozulması gerekmektedir. Temyiz sonucunda, TCK'nın 53. maddesine ilişkin bir Anayasa Mahkemesi iptal kararının bulunması nedeniyle, sanık için belirli hak yoksunluklarının uygulanması gerektiği ve hüküm fıkralarındaki 53. maddeyle ilgili kısımların çıkarılması gerektiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-b maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 35/2. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 168. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1. maddesi (a), (b), (c), (d), (e) bentleri
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/2. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/3. maddesi

17. Ceza Dairesi 2015/15122 E. , 2016/6685 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Yakınanın koluna takılı vaziyette duran çantasının içindeki parayı alan sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/2-b maddesindeki suçu oluşturduğu hususu ile eylemin tamamlandığı, dolayısıyla TCK’nın 35/2. maddesi yerine 168. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; atılı suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Kasten işlemiş olduğu suç nedeniyle hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (b), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan, aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması ile ayrıca T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; "TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların" hüküm fıkralarından çıkartılması ile yerlerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.05.2016 gününde oy birliğiyle karar verildi.