Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/11900 Esas 2020/6609 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/11900
Karar No: 2020/6609
Karar Tarihi: 30.06.2020

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/11900 Esas 2020/6609 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında sanık mahkum edilmiştir. Temyizde, kanunların karşılaştırması yapılmadan hüküm verildiği iddia edilse de, 765 sayılı TCK'ya göre hükmün sanık lehine olduğu kabul edildiği için bir isabetsizlik bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Ancak, 5237 sayılı Kanun'un 53. maddesi uygulanarak karma uygulama yapıldığı gerekçesiyle karar bozulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: 5252 sayılı Kanun'un 9/3. maddesi, 5237 sayılı Kanun'un 142/1-b, 143, 116/4, 119/-c, 151/1. maddeleri, 765 sayılı TCK'nın 493/1. maddesi.
17. Ceza Dairesi         2020/11900 E.  ,  2020/6609 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık
    HÜKÜM : Mahkumiyet


    Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    5252 sayılı Kanun"un 9/3. maddesi gereğince, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılmak suretiyle lehe olan kanunun tespit edilmesi gerekirken, bu yönde karşılaştırma yapılmadan hüküm kurulmuş ise de, sanığın eyleminin 5237 sayılı Kanun"un 142/1-b, 143, 116/4, 119/-c, 151/1. maddeleri kapsamında kaldığı, 765 sayılı Kanun açısından ise sanığın eyleminin 765 sayılı TCK"nın 493/1. maddesi kapsamında kaldığı nazara alındığında 765 sayılı TCK"nın hükümleri uyarınca kurulan hükmün açıkça sanık lehine olduğunun anlaşılması nedeniyle lehe olan Kanun"un 765 sayılı TCK"nın olduğunun kabulünde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış olup bozma nedeni yapılmamıştır.
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    Sanık hakkında 765 sayılı yasa hükümlerinin lehe olduğu kabul edildiği halde 5237 sayılı yasanın 53. maddesi uygulanarak karma uygulama yapılması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkarılması suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.