MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil ve hafta ücreti, yıllık izin, hafta tatil ücreti ile ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin davalı işverence haklı sebep olmaksızın feshedildiğini beyanla kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai, yıllık ücretli izin, genel tatil, ücret ve hafta tatili alacaklarını talep etmiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, davacının iş sözleşmesinin mazeretsiz devamsızlığı üzerine haklı sebeple feshedildiğini, dava konusu alacakların zamanaşımına uğradığını, yıllık ücretli izinlerinin tamamının kullandırıldığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
...-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Yukarıda fazla çalışmanın ispatı konusunda anlatılan ilkeler, genel tatil günlerinde yapılan çalışmaların ispatı açısından da geçerlidir.
Dosya içeriğinden davacı işçinin, 11.11.2008-30.09.2013 tarihleri arasında davalı işyerinde görev yaptığı, mahkemece hükme esas teşkil eden bilirkişi raporunda davacının fazla mesai ücretinin, tanık beyanına göre tüm çalışma süresince haftada dokuz buçuk saat fazla çalıştığı kabulü ile hesaplandığı anlaşılmıştır.
Fazla çalışma ve genel tatil günü çalışmasının ispatı konusunda, dosya içerisinde, işyerindeki çalışma düzenini gösterir işyeri kayıtlarının bulunmadığı, davacının fazla çalışma ve genel tatil günü çalışmalarının tanık beyanına göre tespit edildiği, beyanı esas alınan davacı tanıklarından Sevdagül Koç"un davalı işyerinde 2013 yılı Mayıs ayında çalışmaya başladığını beyan ettiği, davacı tanığı Okan Gökbalık"ın ise davalı işyerinde 2011-2012 yılları arası çalıştığını beyan ettiği, tanıkların davacı ile birlikte çalıştığı süre dikkate alındığında, davacının çalışma süresinin tamamında çalışma düzenini bilebilecek durumda olmadıkları anlaşılmaktadır.
Davacının fazla çalışma ve genel tatil günü çalışmalarını tanıklarla birlikte çalıştığı süre ile sınırlı olarak ispatladığı gözetilmeksizin, tanıkların davacı ile birlikte çalışma süresi nazara alınarak fazla çalışma ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti hesaplanması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olmuştur.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22.02.2016 tarihinde oy birliği ile karar verildi.