Esas No: 2022/2435
Karar No: 2022/11482
Karar Tarihi: 02.06.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2022/2435 Esas 2022/11482 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık özel belgede sahtecilik suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz incelemesi sonucunda, sanık hakkında doğrudan hükmedilen 1.000 TL adli para cezasına ilişkin hüküm kesin olduğundan temyiz istemi reddedilmiştir. Ancak, sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanacakken hangi ilamın tekerrüre esas alındığı belirtilmediği için hüküm bozulmuştur. Hükmün, TCK'nin 58/6-7. maddeleri uyarınca verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilerek düzeltilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda, suçlara ilişkin kanun maddeleri olarak ise 5809 sayılı Kanun'a aykırılık suçuna ilişkin düzenleme yapılmamış ancak özel belgede sahtecilik suçu için TCK'nin 58. maddesi ve TCK’nin 58/6-7. maddeleri açıklanmıştır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Özel belgede sahtecilik, 5809 sayılı Kanun'a aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
1)5809 sayılı Kanun'a aykırılık suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un geçici 2. maddesi uyarınca, sanık hakkında doğrudan hükmedilen 1.000 TL adli para cezasına ilişkin hüküm kesin nitelikte olduğundan, sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi göndermesiyle 1412 sayılı CMUK’nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE
2)Özel belgede sahtecilik suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyizinin incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
Sanık hakkında TCK'nin 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilirken adli sicil kaydındaki hangi ilamın tekerrüre esas alındığının gösterilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK'nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkartılarak, yerine ''Sanığın, Elazığ Ağır Ceza Mahkemesinin 2005/398 Esas ve 2005/430 Karar sayılı ilamı ile verilen 9 yıl 9 ay hapis cezasına ilişkin hükümlülüğünün tekerrüre esas olduğu anlaşılmakla, TCK’nin 58/6-7. maddeleri uyarınca verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
