Esas No: 2019/972
Karar No: 2022/11477
Karar Tarihi: 02.06.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/972 Esas 2022/11477 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Gümüşhacıköy Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından açılan dava sonucunda sanıkların sahte fatura düzenleme ve kullanma, defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçlarından mahkumiyetleri kararlaştırılmıştır. Ancak hükümden sonra çıkan 7394 sayılı Kanun'un ilgili maddeleriyle değişen vergi suçlarına ilişkin kanunların göz önünde bulundurulması gerektiği ve kararda detaylı olarak açıklanması gerektiği belirtilerek karar bozulmuştur. İlgili kanun maddeleri; 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 359. maddesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7/2. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesidir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Sahte fatura düzenleme ve kullanma, defter, kayıt ve belgeleri gizleme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
1)Gümüşhacıköy Cumhuriyet Başsavcılığının 18.02.2013 tarihli, 2013/41 Esas sayılı iddianamesi ile 213 sayılı VUK’nin 367. maddesine göre dava şartı olan mütalaa ve vergi suçu raporuna uygun olarak sanıklar hakkında, 2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura kullanma , 2009 takvim yılında sahte fatura düzenleme ile defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçlarından kamu davası açıldığı, hükmün gerekçesinde de sahte fatura düzenleme ve sahte fatura kullanma ile defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçları anlatılarak sübutları kabul edildiği halde “...Vergi Usul Kanuna muhalefet suçunu işlediği anlaşıldığından Vergi Usul Kanunu'nun 359/a-2 yollamasıyla 359/b-1 maddesi uyarınca..” ibaresi kullanılmak suretiyle hangi suçtan, hangi yıldan hüküm kurulduğu anlaşılamayacak şekilde hükümler kurulması,yasaya aykırı,
2)Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanıkların hukuki durumlarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
