Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/13368 Esas 2020/6584 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/13368
Karar No: 2020/6584
Karar Tarihi: 23.06.2020

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/13368 Esas 2020/6584 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu ceza davası, birahaneye hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığı ihlali ve mala zarar verme suçlamalarıyla açıldı. Üst kat mutfak balkon kapısının kırılması ve içine atılmış parçaların üzerinden yapılan parmak izi incelemesi sonucu sanığın parmak izi belirlendi. Sanık, mağdur iş yerini bilmediğini ve hiç ziyaret etmediğini söylemesine rağmen, mahkeme huzurunda iş yerinin gidip geldiği bir yer olması nedeniyle parmak izinin çıkmasının normal olduğunu iddia etti. Ancak kapının bir müşteri girişi olmadığı ortaya çıktı ve sadece plastik bir kısmında tespit edilen tek bir parmak izine dayanarak sanığın suçlu bulunması mümkün görülmedi. Mahkeme, bu nedenle beraat kararı verdi.
Bu kararda geçen kanun maddeleri şunlardır:
- Türk Ceza Kanunu'nun 143. maddesi (Hırsızlık)
- Türk Ceza Kanunu'nun 153. maddesi (İş yeri dokunulmazlığını ihlal)
- Türk Ceza Kanunu'nun 152. maddesi (Mala zarar verme)

2. Ceza Dairesi 2020/13368 E. , 2020/6584 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜM : Beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dosya kapsamına göre, mağdura ait birahaneye girildiği tespit edilen üst kat mutfak balkon kapısının kırılarak klozet içerisine atılmış olan parçaları üzerinde yapılan parmak izi incelemesi neticesinde, 22.10.2014 tarihli ekspertiz raporu ile sanığa ait parmak izinin tespit edilmesi; sanığın savcılık sorgusunda mağdura ait birahaneyi bilmediğini, alkol kullanmadığını ve hiçbir zaman bu iş yerine gitmediğini beyan etmesine rağmen mahkeme huzurunda mağdura ait iş yerinin gidip geldiği bir yer olması nedeniyle parmak izinin çıkmasının normal olduğu şeklindeki aşamalarda çelişki arz eden beyanları; ayrıca parmak izinin tespit edildiği balkon kapısının iş yerinin mutfağına ait olduğu, müşterilerin girip çıktığı bir kapı olmadığının anlaşılması karşısında, sanığın atılı suçlardan mahkumiyeti yerine “somut başka bir delille desteklenmeyen ve kırılan kapının sadece plastik bir kısmında tespit edilen tek bir parmak izine dayanılarak sanığın atılı suçtan mahkumiyetine karar verilmesine imkan bulunmamakta olmakla” biçimindeki yasal, yeterli ve dosya içeriği ile uyumlu olmayan gerekçe ile beraatine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 23.06.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.