Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/12687 Esas 2019/805 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/12687
Karar No: 2019/805
Karar Tarihi: 23.01.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/12687 Esas 2019/805 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 86/3-e, 29, 62 ve 52. maddelerine göre kasten yaralama suçu işlemiş ve Adana 22. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından 740 TL adli para cezasına çarptırılmıştır. Ancak Adalet Bakanlığı, mahkeme kararının gerekçesiz olduğunu ve kanuna aykırı olduğunu düşünerek kanun yararına bozma isteminde bulunmuştur. Yargıtay Ceza Dairesi de anılan Kanun maddelerine uygun olarak yapılmayan mahkeme kararını kanun yararına bozmuştur. Bu maddelere göre; 86/2 madde suç turuna göre hapis cezası gerektiren fiillerdir; 86/3-e madde de ise, “cebir veya tehdit kullanarak bir kimseye tarafından yüzünden veya vücudunun herhangi bir yerinden malul veya uzuv kaybına uğraması halinde, saldırı suçundan iki yıldan az olmamak üzere hapis cezasına hükmolunur” demektedir. 29. madde suçun mahiyetini belirleyen maddedir. 62. madde ise, uyarma ve tanıtma yükümlülüğünü düzenlemektedir. 52. madde ise, ceza itibariyle en ağır olan cezanın seçilmesi şeklinde belirleyici bir kuraldır.

3. Ceza Dairesi 2018/12687 E. , 2019/805 K.

"İçtihat Metni"

Kasten yaralama suçundan sanık ..."ün, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 86/3-e, 29, 62 ve 52. maddeleri gereğince 740,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Adana 22. Asliye Ceza Mahkemesinin 01.10.2018 tarihli ve 2017/679 Esas, 2018/581 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 03.12.2018 tarih ve 2018/14669 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 12.12.2018 tarih ve 2018/99026 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi"nin 6/1, 2709 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 141/3, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 34/1 ve 230/1 -c maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının denetimine olanak verecek biçimde açık ve gerekçeli olması, gerekçede iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin açık olarak belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi ve delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiği gözetilmeden, Anayasa ve 5271 sayılı Kanun"un amir hükümlerine aykırı şekilde gerekçesiz karar verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Adana 22. Asliye Ceza Mahkemesinin 01.10.2018 tarihli ve 2017/679 Esas, 2018/581 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 23.01.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.