MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacılar vekili tarafından, davalılar aleyhine 31.07.2013 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 25.03.2014 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne ve duruşma isteğinin HUMK"nın 438. maddesi gereğince reddine karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
_K A R A R_
Dava, ortaklığın giderilmesi isteğine ilişkindir.
Davacılar vekili 29 adet taşınmazın ortaklığının satış suretiyle giderilmesini istemiştir.
Davalılar vekili, 01.07.1997 ve 18.04.2003 tarihli sözleşmelerin kısmı paylaşım sözleşmesi ve paydaşlığın devamına yönelik sözleşmelerin tüm mirasçılar tarafından imzalandığı ve bu yüzden açılan davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, 01.07.1997 tarihli ve devamı niteliğindeki 18.04.2003 tarihli sözleşmelerin idame-i şuyu sözleşmesi niteliğinde olmayıp taksim sözleşmesi niteliğinde olduğu, 10 yıllık süreye tabi olmadığı, yazılı şekilde tüm mirasçılar tarafından yapılan sözleşme hükmüne göre taraflar arasında paylaşma yapılıncaya kadar ortaklığın giderilmesi davası açılamayacağı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacılar vekili temyiz etmiştir.
Türk Medeni Kanununun 698/2. maddesinde yapılan düzenlemeye göre paydaşlar yapacakları hukuki bir işlemle en çok on yıllık süre ile ortaklığı devam ettirme konusunda yükümlülük altına girebilirler. Anlaşma süresi en çok on yılla sınırlı olup daha fazla olamaz ancak daha uzun süre ile yapılmış ise bu anlaşmayı geçersiz kılmayıp on yıl süre ile yapıldığı kabul edilir. TMK"nın 698/2. maddesinden anlaşıldığı üzere anlaşmanın resmi şekilde yapılması zorunludur.
Somut olaya gelince, dosya içerisindeki paylaşma sözleşmesi olduğu iddia edilen 01.07.1997 tarihli sözleşmede bir kısım kambiyo senetlerine, bazı şirketlerin hisselerine, dava konusu olmayan dört adet taşınmaza, bazı araçlara yönelik düzenlemeler bulunmakta olup sözleşmenin 13. maddesinde de murise ait ... "de ve yabancı ülkelerde bulunan bilumum gayrimenkullerin veraset ilamı gereğince intikalinin sağlanacağı, gayrimenkullerin fiilen taksimi yapılıncaya kadar mirasçıların müşterek mülkiyete geçemeyeceği ve ortaklığın giderilmesi davası açamayacakları düzenlenmiştir. 18.04.2003 tarihli sözleme ise 01.07.1997 tarihli sözleşmenin 13. maddesini tekrarlamıştır. Açıklandığı şekli ile her iki sözleşme TMK"nın 698/2. maddesinde düzenlenen paydaşlığın devamına ilişkin sözleşmelerdir. Taraflar arasındaki sözleşme 18.04.2003 tarihli olup on yıllık süre 18.04.2013 tarihinde sona erdiğinden ve sözleşmeler resmi şekil şartına uyularak yapılmadığından davanın esası hakkında bir karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile davanın reddi doğru görülmemiş, bu sebeple hükmün bozulması gerekmiştir.
Kabule göre, dosya içerisindeki sözleşmelerin taksim sözleşmesi kabul edilmesi halinde dahi dava konusu edilen bir kısım taşınmazlar paylı mülkiyete tabi olduğundan ve onlar hakkında bu sözleşmelerin geçerliliği bulunmadığından işin esasının incelenmesi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde yatırana iadesine, 26.05.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.