Yoklama kaçağı olup 3 aydan sonra gelmek suçundan sanık ..."ın, 1632 sayılı Askeri Ceza Kanunu"nun 6371-A, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/3-e ve 62. maddeleri gereğince 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, sanık hakkında 5237 sayılı Kanun"un 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezasının infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına dair Salihli 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/02/2016 tarihli ve 2015/256 esas, 2016/107 sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığı"nın 23/08/2017 gün ve 94660652-105-45-7109-2016-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 05/09/2017 gün ve KYB.2017-50302 sayılı ihbarnamesi ile dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
1- Sanık hakkında yoklama kaçağı olup 3 aydan sonra gelmek suçundan 1632 sayılı Kanun"un 63/1-A.1.5 (yks) maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle Salihli Cumhuriyet Başsavcılığının 13/07/2015 tarihli ve 2015/1462 soruşturma, 2015/1370 esas, 2015/1278 sayılı iddianamesi ile kamu davası açıldığı, suç tarihi 02/03/2015 olup sanığın cezalandırılmasının talep edildiği 1632 sayılı Kanun"un 63/1. maddesinin suç tarihinden önce 14/04/2011 tarihli ve 27905 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 4. maddesi ile değiştirilerek, yoklama kaçağı olup dört aydan sonra bir yıl içinde gelenlerin iki aydan bir yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılacağının hüküm altına alındığı, dolayısıyla suç tarihinde yürürlükte bulunan 6217 sayılı Kanun"un 4. maddesi ile değişik 1632 sayılı Kanun"un 63/1-a-son maddesinin sanık lehine olduğu ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 226/1. maddesi gereğince ek savunması alınarak cezalandırılması cihetine gidilmesi gerekirken yazılı şekilde sanık aleyhine sonuç doğuracak şekilde karar verilmesinde,
2- Sanık hakkında birinci bentte anlatılan ve aleyhine sonuç doğuran surette temel cezanın belirlenmesini takiben, dosya kapsamı ile uyumlu ve atılı suç ile bağlantısı olmayan 5237 sayılı Kanun"un 86/3-e maddesi gereğince cezasının yarı oranında arttırılmasına karar verilerek fazla ceza tayininde,
3- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53/2. maddesinde yer alan “Kişi, işlemiş bulunduğu suç dolayısıyla mahkûm olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar bu hakları kullanamaz.” ve 3. fıkrasındaki “Mahkûm olduğu hapis cezası ertelenen veya koşullu salıverilen hükümlünün kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yukarıdaki fıkralar hükümleri uygulanmaz.” şeklindeki düzenlemeler karşısında, anılan maddenin 1-c bendinde yer alan hak yoksunluğunun sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıvermeden sonra uygulanamayacağı, kendi alt soyu dışındaki kişiler bakımından vesayet ve kayyımlıkla ilgili hak yoksunluğu ile anılan maddenin 1. fıkrası a, b, d ve e bentlerinde yazılı hak yoksunluklarının ise cezanın infazının tamamlanmasına kadar devam edeceği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde,
4-5237 sayılı Kanun’un 58/4. maddesinde yer alan, "Kasıtlı suçlarla taksirli suçlar ve sırf askerî suçlarla diğer suçlar arasında tekerrür hükümleri uygulanmaz." şeklindeki düzenleme ile Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 13/03/2012 tarih 2011/7-309 Esas 2012/94 sayılı kararı nazara alındığında, mahkemesince tekerrüre esas alınan ilama konu suçların gece vakti açıktan hırsızlık suçu olması karşısında, verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesinde, isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Kanun yararına bozma isteminin (1) no’lu nedeni yönünden yapılan incelemede;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, Salihli 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/02/2016 tarihli ve 2015/256 esas, 2016/107 sayılı kararının (1) nolu talep bakımından CMK’nın 309/4-d maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma sebebine göre kanun yararına bozma isteminin (2), (3) ve (4) no’lu talepleri yönünden karar verilmesine yer olmadığına, müteakip işlemlerin mahallinde yapılmasına, 23/10/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.