Esas No: 2020/7276
Karar No: 2022/338
Karar Tarihi: 17.01.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/7276 Esas 2022/338 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, bir havayolu şirketinden aldığı uçak biletiyle Şanlıurfa'ya gitmek istedi, ancak uçuşun gerçekleşmemesi nedeniyle Diyarbakır'a gönderildi. Davacı kendi imkanları ile Şanlıurfa'ya gittiğinde, küçük düşürücü ve laubali bir tutumla karşılaştığını ileri sürerek maddi ve manevi tazminat talep etti. Mahkeme, davacının maddi tazminat talebini kısmen kabul etti ancak manevi tazminat talebini reddetti. Karar, davacı vekili tarafından temyiz edildi ancak Yargıtay tarafından reddedildi. Kanun maddeleri hakkında herhangi bir bilgi verilmemiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada Şanlıurfa 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 11.04.2019 tarih ve 2019/39 E. - 2019/259 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının ... Gölbaşı İlçesinde hakim olarak görev yaptığını, 11/09/2013 tarihinde Esenboğa Havalimanından Şanlıurfa Gap Havalimanı’na uçuş yapmak üzere 2352114488841 sayılı bileti aldığını, havayolu şirketinin fazla bilet satması nedeniyle uçuşun Şanlıurfa'ya gerçekleşmediğini, davacının ısrarı üzerine Diyarbakır'a göndermeyi teklif ettiklerini, davacının teklifi kabul etmek zorunda kaldığını, görevlilerin Şanlıurfa’ya araç hizmeti sağlayamayacaklarını söylemeleri üzerine Diyarbakır Havalimanından Şanlıurfa'ya kendi imkanları ile vardığını, küçük düşürücü ve laubali söz ve davranışlarla karşılaştığını, çok üzüldüğünü ileri sürerek, 180.-TL maddi ve 30.000.-TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, olayın overbook uygulaması olarak adlandırıldığı ve sektörde normal olduğunu, davacının uçamaması üzerine davalının üzerine düşen görevi yerine getirdiğini, olayda manevi tazminat talep şartlarının bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, Dairemizin uyulan bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre; davanın kısmen kabulü ile maddi tazminata ilişkin mahkememiz hükmünün temyiz incelemesinden bozulmadan geçmesi nedeni ile bu hususta tekrar karar verilmesine yer olmadığına, uyulmasına karar verilen bozma ilamı dikkate alınarak şartları oluşmadığından davacının manevi tazminat talebinin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 17/01/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
