1632 sayılı Askeri Ceza Kanunu’na muhalefet suçundan sanık ...’nin, anılan Kanun’un 63/1-A ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 62. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5237 sayılı Kanun’un 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine tabi tutulmasına, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına dair Boyabat Asliye Ceza Mahkemesinin 02/03/2017 tarihli ve 2016/204 esas, 2017/100 sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 16/06/2017 gün ve 94660652-105-57-5902-2017-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 28/06/2017 gün ve KYB 2017/39587 sayılı ihbarnamesi ile dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Sanığın mükerrir olduğu kabul edilerek 5237 sayılı Kanun’un 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine tabi tutulmasına, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmiş ise de; dosya içerisinde bulunan adli sicil kaydından da anlaşılacağı üzere sanığın incelemeye konu suç tarihinde tekerrüre esas herhangi bir adli sicil kaydının bulunmadığı gibi, 5237 sayılı Kanun’un 58/4. maddesinde yer alan, "Kasıtlı suçlarla taksirli suçlar ve sırf askerî suçlarla diğer suçlar arasında tekerrür hükümleri uygulanmaz" şeklindeki düzenleme karşısında incelemeye konu suçun askeri suç olması nedeniyle diğer suçlara ilişkin tekerrür hükümlerinin uygulanmayacağı gözetilmeden, şartları oluşmadığı hâlde sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasında isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Kanun’un TCK’nın 58/4. maddesinde sırf askeri suçlarla diğer suçlar arasında tekerrür hükümlerinin uygulanmayacağının öngörüldüğü ancak hükümlünün cezalandırılmasına karar verilen “yoklama kaçağı” suçu 1632 Sayılı Askeri Ceza Kanunu’nda düzenlenmiş askeri suçlardan ise de; sırf askeri suç olmadığı, bu açıdan da tekerrür hükümlerinin uygulanmasında bir engel bulunmadığı anlaşıldığından;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının yerinde görülmeyen kanun yararına bozma isteğinin REDDİNE, 23/10/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.