Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/755 Esas 2021/79 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/755
Karar No: 2021/79

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/755 Esas 2021/79 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi         2020/755 E.  ,  2021/79 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ11. HUKUK DAİRESİ

    Taraflar arasında görülen davada Antalya 3. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 27/11/2018 tarih ve 2016/750 E. - 2018/619 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi"nce verilen 08.11.2019 tarih ve 2019/448 E. - 2019/2107 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
    Davacı vekili, müvekkilinin 2014/20516 sayılı ve “ Bİ’BÜYÜK meyhane” ibareli markanın sahibi olduğunu ve bu marka tahtında Antalya’da restoran hizmeti verdiğini, davalının kendisine ait restoranda müvekkilinin markasına tecavüz teşkil eder şekilde “Bİ’BÜYÜK meyhane” ibaresini markasal olarak kullandığını ileri sürerek, markaya tecavüz teşkil eden eylemlerin durdurulmasına ve 10.000,00 TL maddi, 10.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
    Davalı vekili, müvekkilinin söz konusu restoranı kiraya verdiğini, tecavüz teşkil eden kullanımların kiracı tarafından gerçekleştirildiğini, bu nedenle müvekkiline husumet yönetilemeyeceğini ve talep edilen tazminatın fahiş olduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
    İlk derece mahkemesince, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davalı kullanımlarının davacının marka hakkına tecavüz teşkil ettiği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, markaya vaki el atmanın önlenmesine, 212,50 TL maddi ve 2.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
    Karara karşı davalı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
    İstinaf mahkemesince yapılan yargılama sonucunda, davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
    Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
    Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 106,74 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına,18.01.2021 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.