Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/579 Esas 2020/1211 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/579
Karar No: 2020/1211

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/579 Esas 2020/1211 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karşılıklı boşanma davasında, mahkeme davacı-davalı kadının ağır ya da eşit kusurlu olmadığına ve boşanmaya sebebiyet veren olayların kadının kişilik haklarına saldırı teşkil ettiğine karar vermiştir. Ancak, mahkeme hatalı kusur belirleme sonucu tazminat taleplerini reddetmiştir. Bu nedenle, temyiz edilen hükmün bozulması gerektiği kararına varılmıştır. Kararda, boşanmaya sebebiyet veren davacı-davalı erkeğin ağır kusurlu olduğu belirtilmiş ve tarafların sosyal ve ekonomik durumları, tazminata esas olan fiilin ağırlığı ile hakkaniyet kuralları dikkate alınarak davalı-davacı kadın yararına uygun miktarda maddi ve manevi tazminat hükmedilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak, Türk Medeni Kanunu'nun m.4 ve m.174/1-2 ile Türk Borçlar Kanunu'nun m.50 ve m.51 gösterilmiştir.

2. Hukuk Dairesi 2020/579 E. , 2020/1211 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-davacı kadın tarafından kusur belirlemesi ve tazminat taleplerinin reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Mahkemece kabul edilen ve gerçekleşen kusurlu davranışları dikkate alındığında boşanmaya sebebiyet veren olaylarda davacı-davalı erkek ağır kusurludur. Bu husus gözetilmeden yanılgılı değerlendirme sonucu tarafların eşit kusurlu olarak kabulü doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
2-Yukarıdaki bentte açıklandığı üzere; evlilik birliğinin sarsılmasına sebep olan olaylara tazminat isteyen davalı-davacı kadının ağır ya da eşit kusurlu olmadığı, bu olayların onun kişilik haklarına saldırı teşkil ettiği ve boşanma sonucu bu eşin, en azından diğerinin maddi desteğini yitirdiği anlaşılmıştır. O halde, mahkemece tarafların sosyal ve ekonomik durumları, tazminata esas olan fiilin ağırlığı ile hakkaniyet kuralları (TMK m.4, TBK m.50,51) dikkate alınarak davalı-davacı kadın yararına uygun miktarda maddi ve manevi tazminata (TMK m.174/1-2) hükmedilmesi gerekirken, hatalı kusur belirlemesinin sonucu olarak yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 1. ve 2. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, oybirliğiyle karar verildi. 18.02.2020 (Salı)