Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/366 Esas 2022/317 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 21. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Yozgat 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce (Asliye Ticaret Mahkemesi sıfatıyla) verilen 16.05.2019 tarih ve 2018/417 E- 2019/271 K. sayılı kararın davalılar vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi'nce verilen 14.10.2021 tarih ve 2019/1535 E- 2021/1172 K. sayılı kararın duruşmalı olarak Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmekle 6100 sayılı Kanun'un 369. maddesi gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Dava, 63.605,74 TL (10.225,84 Euro) alacağın davalılardan tahsili istemine ilişkindir. Bölge Adliye Mahkemesi karar tarihi olan 14.10.2021 itibariyle Bölge Adliye Mahkemesi temyiz kesinlik sınırı 78.630,00 TL olup bu meblağın altında kalan hükümlerin 6100 sayılı HMK'nın 362/1-a. bendi uyarınca kesin nitelikte olduğu, mahkemece davanın kabulüne karar verildiği, davalılar aleyhine hükmedilen miktarın temyiz sınırı altında kaldığı anlaşılmaktadır. 6100 sayılı HMK'nın 366. maddesi delaletiyle kıyasen uygulanması gereken aynı Kanunun 346/2. maddesi hükmü uyarınca, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmesi gerekmekle birlikte, Yargıtay tarafından da bu yolda karar verilebileceğinden, davalılar vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalılar vekilinin temyiz isteminin miktar yönünden REDDİNE, işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalılara iadesine, 17/01/2022 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

MUHALEFET ŞERHİ

Somut olayda davacı taraf 10.225,84 Euro bedelli alacağın tahsilini talep etmiş, mahkemece verilen kabul kararına karşı yapılan istinaf istemi ise istinaf mahkemesince esastan reddedilmiş, bu karara karşı davalılar vekili tarafından temyiz yoluna başvurulmuştur.
Mahkemece verilen karara ilişkin olarak temyiz sınırı belirlenirken adil yargılanma hakkı ve mahkemeye erişim kapsamında Bölge Adliye Mahkemesinin kararı tarihindeki kurun göz önüne alınması gerektiği, bu kapsamda dövizin dava tarihindeki değeri esas alınarak miktar yönünden temyiz yolunun kapalı olduğu sonucuna ulaşılmasının yerinde olmadığı ve karara yönelik temyiz isteminin incelenmesi gerektiği kanaatinde olduğumdan temyiz isteminin miktar yönünden reddine dair Dairemiz çoğunluğunun görüşlerine katılmıyorum.