Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/1186 Esas 2020/2573 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Ankara 7. Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat, alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın esastan reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, müvekkili şirket ile davalı şirketin 28.09.2011 tarihinde bir yıl süreli özel güvenlik hizmet sözleşmesi imzaladığını, sözleşmenin 18. maddesinde yapılan düzenleme uyarınca, tarafların dilediği takdirde her defasında bir yıllık sürelerle sözleşmeyi yenileyebilecekleri, sözleşmenin bitiminden 30 gün önce fesih ihbarında bulunmadıkları takdirde sözleşmenin bir yıl daha yenilenmiş sayılacağının kararlaştırıldığını, sözleşmenin bu madde kapsamında en son 27/09/2014 tarihine uzadığını, davalının haksız yere sözleşmeyi feshettiğini, uğranılan zararların tazminini talep etmiştir.
Davalı vekili; usulüne uygun görülen şekilde fesih yapıldığını, açılan davanın haksız ve yersiz olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; taraflar arasında imzalanan sözleşmenin 18. maddesinde belirlenen 30 günlük feshi ihbar süresine uyulmadığı ancak aynı madde uyarınca taraflar arasında sözleşmenin yenilenmesinden itibaren 10 gün içinde yeni dönemin ücreti konusunda anlaşılamadığı için sözleşmenin münfesih hale geldiği, haksız fesihten bahsedilemeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, kararın davacı vekilince istinaf edilmesi üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi; sözleşmenin davalı tarafından haklı sebeble feshedildiği bu nedenle kazanç kaybı talep edilemeyeceği, diğer zarar kalemlerinin de isbat edilemediği gerekçesiyle istinafa başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi kararına ilişkin davacı vekilinin tüm temyiz sebeplerinin reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğininde Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesine gönderilmesine, 13.07.2020 tarihinde kesin olarak oy birliği ile karar verildi.