Esas No: 2020/6348
Karar No: 2022/339
Karar Tarihi: 17.01.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/6348 Esas 2022/339 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İstanbul Anadolu 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi tarafından verilen 25.05.2017 tarihli kararın İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesi tarafından ayrı ayrı reddedilmesi üzerine, davalılar vekilleri temyiz istemiyle Yargıtay'a başvurmuştur. Ancak dava değeri 40.000,00 TL'nin altında olduğu için temyiz sınırının altında kaldığı anlaşılmaktadır. Bu nedenle, davalıların temyiz isteminin reddedilmesine karar verilmiştir. Kararda, HMK'nın 6763 sayılı Kanunun 42. maddesi ile değişik 362/1-a maddesi hükmüne göre Bölge Adliye Mahkemelerinin miktar veya değeri 40.000,00 TL'yi geçmeyen davalara ilişkin verdiği kararlar aleyhine temyiz yoluna başvurulamayacağı belirtilmiştir. HMK'nın Ek 1. maddesi uyarınca, Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm tarihi itibarile 72.020.- TL olarak belirlenmiştir. Kararda ayrıca, HMK'nın 366. maddesi delaletiyle kıyasen uygulanması gereken aynı kanunun 346/2. maddesi hakkında bilgi verilmiştir. Bu madde uyarınca, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ancak Yargıtay tarafından da bu yolda karar verilebileceğinden, davalıların temyiz isteminin reddi kararı verilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 16. HUKUK DAİRESİ
Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 25.05.2017 tarih ve 2015/96 E- 2017/76 K. sayılı kararın davalılar vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin ayrı ayrı reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesi'nce verilen 11.06.2020 tarih ve 2017/4562 E. - 2020/1043 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
HMK'nın 6763 sayılı Kanunun 42. maddesi ile değişik 362/1-a maddesi hükmüne göre, Bölge Adliye Mahkemelerinin miktar veya değeri 40.000,00 TL'yi geçmeyen davalara ilişkin verdiği kararlar aleyhine temyiz yoluna başvurulamaz. Bu miktar, HMK'nın Ek 1. maddesi uyarınca, Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm tarihi itibarile 72.020.- TL'dir. Dava 3.000.- TL maddi, 3.000.- TL manevi tazminat istemine ilişkin olup, dava değerinin yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığı anlaşılmaktadır. HMK'nın 366. maddesi delaletiyle kıyasen uygulanması gereken aynı kanunun 346/2. maddesi hükmü uyarınca, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmesi gerekmekle birlikte, Yargıtay tarafından da bu yolda karar verilebileceğinden, davalılar vekillerinin kesin olan karara yönelik temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalıların Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükme yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE, işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödedikleri peşin temyiz harcının istekleri halinde temyiz edenlere iadesine, 17/01/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.
