MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ELATMANIN ÖNLENMESİ, MADDİ VE MANEVİ TAZMİNAT

Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, kayden paydaşı olduğu 121 ada 1 parsel sayılı taşınmazın üst tarafında arazileri bulunan davalıların yolları bulunduğu halde, ekili olup olmadığına bakmadan iki yıldır taşınmazından gelip geçtiklerini, sınıra koyduğu çalı ve dikenleri de kaldırarak eylemlerine devam etmeleri üzerine olayın Muhtarlığa intikal ettiğini ve Muhtarlık önünde anlaşarak protokol imzaladıklarını, davalılara en son 31.10.2010 tarihine kadar kullanmalarına izin verdiği halde, sözkonusu tarihten sonrada taşınmazından gelip geçerek ekili olan haşhaş mahsulüne zarar verdiklerini ileri sürerek, elatmanın önlenmesine, maddi ve manevi tazminata karar verilmesini istemiştir.
Davalılar, iddiaların doğru olmadığını belirterek, davanın husumetten ve esastan reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, kayden davacıya ait çekişme konusu taşınmaza davalıların haklı ve geçerli bir nedenleri olmadan elattıkları gerekçesi ile elatma isteğinin kabulüne, maddi tazminat isteğinin kısmen kabulüne, manevi tazminat isteğinin reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili ile davalılar vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi ..."ın raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.

-KARAR-

Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi, maddi ve manevi tazminat isteklerine ilişkindir.
Mahkemece; elatma isteğinin kabulüne, maddi tazminat isteğinin kısmen kabulüne, manevi tazminat isteğinin reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriğine, toplanan delillere, hükmün dayanağı yasal ve hukuksal gerekçeye, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve özellikle; kayden davacının paydaşı olduğu çekişme konusu taşınmaza davalıların haklı ve geçerli bir nedenleri olmadan müdahale ettikleri ve ekili olan mahsule zarar verdikleri saptanmak, öte yandan çekişme konusu eylemlerin davacının kişisel haklarına saldırı niteliğinde olmadığı belirlenmek ve karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 10. maddesi gözetilmek suretiyle yazılı olduğu üzere karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur. Davacı vekili ile davalılar vekilinin bu yönlere değinen temyiz itirazları yerinde değildir. Reddine.
Ancak, mahkemece hüküm kurulurken davalılar tarafından çekişme konusu taşınmazın elatılan bölümüne atıf yapılmadığı görülmektedir. Bu durumun infazda tereddüt uyandıracağı kuşkusuzdur.
Ne var ki; anılan bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden; Hükmün 1. fıkrasındaki; "Davanın kısmen kabulü ile; davalı tarafın davacının taşınmazına yapmış olduğu müdahalenin menine, fen elamanının 29.05.2012 tarihli raporun kararın eki sayılmasına" ibaresinin hüküm fıkrasından çıkartılarak yerine; "Davanın kısmen kabulü ile; davacıya ait 121 ada 1 nolu parsel sayılı taşınmazda, teknik bilirkişiler ... ile Ali Karakara tarafından düzenlenen 29.05.2012 tarihli raporda (B) harfi ile ve yeşil renkle boyanarak gösterilen 26,87 m2"lik bölüme davalı tarafın yapmış olduğu müdahalenin menine, fen elamanlarının 29.05.2012 tarihli raporlarının kararın eki sayılmasına" ibaresinin eklenmesine, davacının bu yöne ilişkin temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı H.M.K."nın geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nın 436/2. (6100 sayılı HMK"nun 370/2. md.) maddesi uyarınca hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 07.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.