2004 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/23373 Esas 2017/8520 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/23373
Karar No: 2017/8520
Karar Tarihi: 23.10.2017

2004 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/23373 Esas 2017/8520 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, 2004 Sayılı Kanuna Aykırılık suçundan açılan bir davada beraat kararı vermiştir. Temyiz isteği üzerine yapılan incelemede, tasarrufun iptali davasının kabul edilmesi ve taşınmazın borç ödeme vasıtası olarak devredilmesi nedeniyle İİK’nın 331/1 fıkrasında belirtilen alacaklıyı zarara uğratmak maksadının gerçekleşmediği gerekçesiyle kararın onanmasına karar verilmiştir.
2004 Sayılı Kanuna Aykırılık: İcra ve İflas kanununa aykırı hareketlerde bulunmak veya bu kanunlara karşı gelmek suçudur.
İİK’nın 279/1 fıkrasının 2. bendi: Ayni hukuki işlemler nedeniyle açılan davaların mahkemece birleştirilmesi gerektiğini belirtir.
İİK’nın 331/1 fıkrası: İcra mahkemesince verilen hükümlerin icrasından doğacak zararların tazmini ile ilgili hükümleri düzenler.

19. Ceza Dairesi 2015/23373 E. , 2017/8520 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İcra Ceza Mahkemesi
SUÇ : 2004 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜMLER : Beraat

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Tebliğnamede belirtilen tasarrufun iptali dosyasındaki kararın Yargıtay 17. Hukuk Dairesi’nin 05/04/2016 tarih, 2016/4379 Esas 2016/4263 Karar sayılı ilamı ile onanarak kesinleşmiş olduğunun UYAP sisteminden anlaşılmış olması ve ödeme emrinin tebliğini içerir kısmın dosya içerisinde olmaması dosya kapsamı bakımından sonuca etkili görülmediğinden bozma sebebi yapılmamış,
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargıtay 17. Hukuk Dairesi’nin 05/04/2016 tarih, 2016/4379 Esas 2016/4263 Karar sayılı ilamı ile onanarak kesinleşen tasarrufun iptali davasının İİK’nın 279/1 fıkrasının 2. bendi nedeniyle kabulü ile sonuçlanması ve gerek ilgili Mahkeme kararı gerekse mezkur Yargıtay ilamında taşınmazın borç ödeme vasıtası olarak devredildiğinin kabul edilmiş olması karşısında İİK’nın 331/1 fıkrasında belirtilen alacaklıyı zarara uğratmak maksadının gerçekleşmemiş olması nedeniyle
Eylemlere ve yükletilen suçlara yönelik şikayetçi vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 23/10/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.