MAHKEMESİ :İcra Ceza Mahkemesi
SUÇ : 2004 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜMLER : Beraat

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Tebliğnamede belirtilen tasarrufun iptali dosyasındaki kararın Yargıtay 17. Hukuk Dairesi’nin 05/04/2016 tarih, 2016/4379 Esas 2016/4263 Karar sayılı ilamı ile onanarak kesinleşmiş olduğunun UYAP sisteminden anlaşılmış olması ve ödeme emrinin tebliğini içerir kısmın dosya içerisinde olmaması dosya kapsamı bakımından sonuca etkili görülmediğinden bozma sebebi yapılmamış,
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargıtay 17. Hukuk Dairesi’nin 05/04/2016 tarih, 2016/4379 Esas 2016/4263 Karar sayılı ilamı ile onanarak kesinleşen tasarrufun iptali davasının İİK’nın 279/1 fıkrasının 2. bendi nedeniyle kabulü ile sonuçlanması ve gerek ilgili Mahkeme kararı gerekse mezkur Yargıtay ilamında taşınmazın borç ödeme vasıtası olarak devredildiğinin kabul edilmiş olması karşısında İİK’nın 331/1 fıkrasında belirtilen alacaklıyı zarara uğratmak maksadının gerçekleşmemiş olması nedeniyle
Eylemlere ve yükletilen suçlara yönelik şikayetçi vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 23/10/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.