Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/10797 Esas 2022/7533 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi

Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet (Tüm sanıklar hakkında)
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A- Sanık ... hakkında verilen hükmün incelenmesinde:
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile aşağıda belirtilenler dışında yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanık hakkında 16/11/2014 tarihinde işlediği ileri sürülen suçtan dolayı 03/12/2014 tarihli iddianameyle temyiz konusu bu davanın açıldığı; UYAP sistemi üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında 04/11/2014 tarihinde işlediği ileri sürülen "uyuşturucu madde ihraç etme" suçu nedeniyle ise 27/03/2015 tarihli iddianame ile açılmış Edirne 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/334 esasına kayıtlı başka bir dava daha bulunduğu anlaşıldığından, sanık hakkındaki bu dava derdest ise davaların birleştirilmesi, hüküm verilmiş ve kesinleşmiş ise dosyanın bu dosya içine konulması, daha sonra her iki dosyadaki tüm deliller birlikte değerlendirilerek, bu fiillerin müstakil suçlar olup olmadığının ya da bu fiillerin TCK'nın 43. maddesi kapsamında zincirleme suç çatısı altında işlenip işlenmediklerinin tartışılarak sonucuna göre, sanığın hukuki durumunun belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
2- Kabule göre;
a) Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı hükmü ile 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi ve 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesinde yapılan değişiklikler nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
b) TCK’nın 188/3. maddesi uyarınca sanık hakkında hapis cezası ile birlikte adli para cezasına da hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle eksik ceza tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, adli para cezasına hükmedilmemesi yönünden sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına,
B- Sanık ... hakkında verilen hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde:
1- CMK'nın 196. maddesi gereğince, hüküm tarihinde Trabzon E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olarak bulunan ve duruşmalarda hazır bulunmaktan bağışık tutulma talebi de olmayan sanığın, hükmün verildiği duruşmada bizzat veya SEGBİS ile hazır edilmesi gerektiği gözetilmeden mahkûmiyetine karar verilmesi suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
2- Kabule göre;
a) Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı hükmü ile 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi ve 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesinde yapılan değişiklikler nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
b) TCK’nın 188/3. maddesi uyarınca sanık hakkında hapis cezası ile birlikte adli para cezasına da hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle eksik ceza tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, adli para cezasına hükmedilmemesi yönünden sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına,
09/06/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.