Esas No: 2021/1355
Karar No: 2022/11674
Karar Tarihi: 06.06.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/1355 Esas 2022/11674 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık bir kişi hakkında 2011 ve 2012 yıllarında sahte fatura düzenlemek suçundan mahkumiyet hükmü verilmiştir. Ancak sanığın ölümü nedeniyle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 64/1 ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddeleri uyarınca kamu davası düşmektedir. Diğer bir sanık ise sadece 2012 yılında sahte fatura düzenlemek suçundan mahkum edilmiştir. Ancak sanıkların temyiz nedenleri ile ilgili olarak 7394 sayılı kanun ile değiştirilen 213 sayılı Kanun'un 359. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nin 7/2 maddesini göz önünde bulundurarak, öncelikle lehe olan kanunun tespit edilip uygulama yapılması ve her iki kanunun uygulanması gerekçeleriyle birlikte detaylı olarak kararda belirtilmesi gerekmektedir. Bu nedenle, sanıkların temyiz nedenleri yerinde görülmüş ve karar bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 64/1 ve 7/2. maddeleri
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddesi
- 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleri ile değiştirilen 213 sayılı Kanun'un 359. maddesi'nin 3, 4, 5 ve 6. fıkraları.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
1)Sanık ... hakkında 2011 ve 2012 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine karşı sanığın temyizinin incelenmesinde;
Sanığın UYAP aracılığıyla MERNİS üzerinden ulaşılan nüfus kaydına göre hükümden sonra 27.03.2021 tarihinde öldüğü belirlendiğinden, bu durumun kesin olarak tespiti halinde 5237 sayılı TCK’nin 64/1 ve 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddeleri uyarınca kamu davasının düşmesine karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
2)Sanık ... hakkında 2011 ve 2012 takvim yıllarında; sanık ... hakkında ise yalnızca 2012 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine karşı sanıkların temyizinin incelenmesinde;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 06.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
