Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/15213 Esas 2016/6614 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/15213
Karar No: 2016/6614
Karar Tarihi: 03.05.2016

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/15213 Esas 2016/6614 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hırsızlık suçuna ilişkin mahkumiyet kararı temyiz edilmiştir. Sanık, suç tarihinde yerinde olmadığını iddia etmiş, ancak deliller yetersiz kalmıştır. Bu nedenle, eylemi gerçekleştiren kişinin tespiti için uzman bir bilirkişiden rapor alınması gereklidir. Mahkeme ayrıca, suçun hangi TCK maddesine uyduğunu göz ardı ederek karar vermiştir ve sanığın ceza süresinin bitene kadar haklarının kısıtlanması gerektiğini unutmuştur. Bu nedenlerle, karar bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak, TCK'nın 142/1-e maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesi ve bu maddenin (a), (b), (c), (d), (e) bentleri ile TCK'nın 53. maddesi üzerine Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı anılmıştır.

17. Ceza Dairesi 2015/15213 E. , 2016/6614 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Sanığın görüntülerdeki kişinin kendisi olmadığını ve suç tarihinde..."da olmadığını söylemesi, dosya kapsamındaki fotoğraflanan görüntülerin teşhise elverişli olmadığının gözlemlenmesi, görüntüleri içeren CD"nin dosyada bulunmaması ve başkaca bir somut delilin olmaması nedeniyle dosyadaki eyleme ilişkin sanığa ait olduğu iddia edilen kamera kayıt görüntüleri ile sanığın fotoğrafları karşılaştırılarak, eylemi gerçekleştiren kişinin sanık olup-olmadığının tespit edilmesi amacıyla uzman bir bilirkişiden rapor alınması gerekirken, eksik inceleme ile yazılı biçimde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
2-Bir yere sabitlenmediği anlaşılan ve sokağa park edilen motosikletin çalındığının anlaşılması karşısında; eylemin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-e maddesine uyduğu gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
3-Kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (b), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi ve T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca ceza süresi bakımından sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesine, 03.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.