Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/6872 Esas 2019/795 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6872
Karar No: 2019/795
Karar Tarihi: 22.01.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/6872 Esas 2019/795 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen mahkumiyet hükmü temyiz edilmiştir. Yapılan değerlendirmede, sanığa ek savunma hakkı verilmemesi, adli sicil kaydının okunmaması, tekerrüre esas alınan suçun hükmolunan basit tehdit suçu olması ve uzlaştırma işleminin yapılıp yapılmadığının araştırılmaması, kamu görevlisi olan katılanın yaralanmasına rağmen sanık hakkında uygulanması gereken TCK maddesinin gözetilmemesi gibi hukuki sorunlar tespit edilmiştir. Anayasa Mahkemesinin bir kararı nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir. Bu nedenlerle hüküm bozulmuştur.
Kullanılan Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58/6. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/3-c maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 226. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. maddesi
- 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 321. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 326. maddesi

3. Ceza Dairesi 2018/6872 E. , 2019/795 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanığa ek savunma hakkı verilmeden veya adli sicil kaydı okunmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK"nin 58/6. maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesine aykırı davranılması,
2) Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas olabilecek başka sabıkasının bulunmadığı da gözetildiğinde, tekerrüre esas alınan ilamdaki suçun, TCK"nin 106/1-1. cümle maddesi uyarınca hükmolunan basit tehdit suçu olması ve basit tehdit suçunun 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma kapsamına alınmış olması gözetilerek, uzlaştırma işlemi yapılıp yapılmadığı araştırılarak sonucuna göre tekerrür hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi zorunluluğu,
3)Katılanın yerine getirdiği kamu görevi nedeniyle yaralama eylemine maruz kaldığı gözetilerek, buna ilişkin görev belgesi de temin edildikten sonra, 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesi gereğince ek savunma hakkı verilmek suretiyle, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/3-c maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
4) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, CMUK’un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakları saklı kalmak kaydıyla BOZULMASINA, 22.01.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.