Kasten öldürme - kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2019/1219 Esas 2020/1389 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1219
Karar No: 2020/1389

Kasten öldürme - kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2019/1219 Esas 2020/1389 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanığın maktul'e yönelik eylemini meşru savunma koşulları altında gerçekleştirdiği ancak meşru savunmada sınırı aştığı kabul edildiği için sanığın kasten öldürme suçundan ceza verilmesine yer olmadığına, maktul'e yönelik eylemini ise meşru savunma koşulları altında gerçekleştirdiği için beraatine karar verildiği belirtilmiştir. Düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, katılanların temyiz itirazları reddedilmiştir. Kararda TCK'nin 25, 27/1-2 ve 27/2 maddeleri ile CMK'nin 223/2-d ve 223/3-c maddelerine atıfta bulunulmuştur. TCK'nin 25. maddesi beraat ile sonuçlanan suçların kovuşturmasının düşeceğini, 27/1-2. maddeleri ise meşru savunmayı düzenlemekte, 27/2. maddesi ise sınırı aşan meşru savunmayı cezalandırmaktadır. CMK'nin 223/2-d maddesi beraat kararına ilişkindir, 223/3-c maddesi ise verilecek cezalara ilişkindir.

1. Ceza Dairesi 2019/1219 E. , 2020/1389 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme, kasten yaralama
HÜKÜM : TCK"nin 27/1-2 ve CMK"nin 223/3-c maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına,
TCK"nin 25 ve CMK"nin 223/2-d maddeleri uyarınca beraat.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahkemenin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan; sanığın cezalandırılması gerektiğine ilişen tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde sanık ...’ın maktul ..."a yönelik eylemini meşru savunma koşulları altında gerçekleştirdiği, ancak; mazur görülebilecek bir heyecan, korku ve telaştan ileri gelen nedenle meşru savunmada sınırı aştığı kabul edilerek, 5237 sayılı TCK"nin 27/1-2 ve CMK"nin 223/3-c maddeleri uyarınca hakkında ceza verilmesine yer olmadığına, sanığın mağdur ...’a yönelik eylemini ise meşru savunma koşulları altında gerçekleştiğinden 5237 sayılı TCK’nin 25 ve CMK’nin 223/2-d maddeleri uyarınca beraatine karar verilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan; katılanlar vekilinin, sanığın her iki suçtan da cezalandırılması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
Hüküm kısmında maktule karşı “sanığın eylemini meşru savunma sınırını mazur görülecek bir korku, heyecan veya telaştan dolayı aşarak gerçekleştirdiği kabul edildiğinden” demek suretiyle uygulama maddesinin TCK’nin 27/2. maddesi olduğu ve neticesi itibariyle ceza verilmesine yer olmadığına karar verildiği anlaşılmakla,
mahkemenin asıl iradesi, açık ve net olarak belirtildiğinden; CMUK"un 322. maddesinin tanıdığı yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasının mahsus bölümünde yer alan “TCK’nin 27/1-2. maddeleri kısmının çıkartılarak TCK’nin 27/2. maddesi” şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükümlerin, tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak ONANMASINA, oy birliği ile 22/06/2020 gününde karar verildi.