Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/7566 Esas 2022/383 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Antalya 3. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 31.01.2020 tarih ve 2019/126 E. - 2020/62 K. sayılı kararın duruşmalı olarak Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava konusu meblağ 40.415.-TL'nin altında bulunduğundan 6100 sayılı Kanun'un geçici 3/2. maddesi delaletiyle uygulanması gereken HUMK 3156 sayılı Kanunla değişik 438. maddesi gereğince duruşma isteğinin reddiyle incelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin dava konusu bononun keşide edildiği tarihte minibüs sahibi olduğunu, davalı gerçek kişinin ise halk otobüsü sahibi olduğunu, Antalya Büyükşehir Belediyesi Ulaşım Koordinasyon Kurulu'nun aldığı 26/10/2007 tarihli bağlayıcı kararla yetersiz olan “M” seri plakalı 14+1 oturma kapasiteli minibüslerin yerine 18+9 yolcu kapasiteli otobüslere geçilme kararı alındığını, Koordinasyon Kurulu kararının Antalya 2. İdare Mahkemesi kararıyla iptal edildiğini, dava devam ederken üyeleri temsilen Antalya Minibüsçüler Esnaf Odası ile 21 No'lu Özel Halk Otobüsleri Motorlu Taşıyıcılar Kooperatifi arasında protokol ve tutanaklar düzenlendiğini, bu protokoller çerçevesinde 38.100,00 TL miktarlı senet keşide edilerek oda başkanına teslim edildiğini, oda başkanı tarafından da SS 21 No'lu Özel Halk Otobüsleri Motorlu Taşıyıcılar Kooperatifi Başkanı aracılığıyla davalı gerçek kişiye teslim edildiğini, daha sonra bono bedelinin davacı tarafından ödenerek geri alındığını, protokollerde ön görülen amaçların ortadan kalktığını, protokolün karşı tarafı olan kooperatif ve üyelerinin edimlerini yerine getirmediğini, bu nedenle sözleşmeden dönme hakkını kullandıklarını, karşı tarafın aldığını iade etmek zorunda olduğunu ileri sürerek, 38.100,00 TL 'nin faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, zamanaşımı def’inde bulunup, usul ve esasa ilişkin nedenlerle davanın reddini istemiştir.
Mahkemece uyulan bozma ilamı, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, taraflar arasındaki sözleşmenin fiilen devam ettiği, davacının bu sözleşmeden doğan tüm haklardan yararlandığı, bononun bedelsiz kaldığı iddiasının yerinde olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, istek halinde aşağıda yazılı 73,70 TL harcın temyiz eden davacıya iadesine, 18/01/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.