Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2014/1762 Esas 2014/17291 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Afyonkarahisar 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 18/09/2013
NUMARASI : 2012/471-2013/393

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün davacı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davacı şirket yetkilisi İ. D.ile Av. A.. K.."nın ve davalı vekili Av. ... gelmiş olmalarıyla duruşmaya başlanarak hazır bulunan davacı şirket yetkilisi ile taraf vekillerinin sözlü açıklamaları dinlenildikten ve temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-KARAR-
Davacı vekili, 13.01.2011 tarihli açık fatura karşılığı davalıya teslim edilen mal bedelinin tahsili için yapılan ilamsız icra takibinde davalının 1,5 yıl sonra siparişe uygun olmadığı iddiasıyla malları iade ettiğini ileri sürerek itiraz ettiğini, malların iade edilmediğini, kargo firmasına ait 31.05.2012 tarihli ambar teslim fişinde yer alan B.Bostanlı isimli kişi ile müvekkili firmanın bir ilgisinin bulunmadığı gibi iddia edildiği üzere müvekkili şirketin yetkilisi de olmadığını ileri sürerek itirazın iptali ile takibin devamına, %20 icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, 13.01.2011 tarihli fatura ile davacıdan satın alınan malların verilen siparişe uygun olmadığından ve müvekkili tarafından satılamadığından 29.05.2012 tarihli iade faturası ile birlikte davacı şirkete iade edildiğini, eşyaların tamamının kargo firması tarafından 31.05.2012 tarihli ambar teslim fişi ile davalı şirket yetkililerine teslim edildiğini, teslim belgesinde açıkça “fatura muhteviyatı 33 adet pırlanta” şerhinin verildiğini ileri sürerek davanın reddi ile %20 kötü niyet tazminatına karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılamada toplanan delillere göre; taraflar arasında mal alışverişinin bulunduğu, 13/01/2011 tarih 217859 sayılı 27.424,79 TL bedelli faturaya istinaden şirket tarafından davalıya gönderildiği, eşyaların siparişe uygun olmaması nedeniyle 31/05/2012 tarihli 981573 sayılı ambar tesellüm fişi ile 01/06/2012 tarihinde davacı şirket yetkililerine teslim edildiği gerekçesiyle davanın reddine, davacı tarafından haksız icra takibi yapıldığı anlaşıldığından %20 kötü niyet tazminatının davacıdan alınarak davalıya verilmesine karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Dava, faturaya dayalı alacağın tahsili için yapılan ilamsız icra takibine vaki itirazın İİK"nın 67. maddesi hükmü uyarınca iptali istemine ilişkindir. Dava konusu malların davacı tarafından davalıya teslim edildiği uyuşmazlık konusu değildir. Taraflar arasındaki uyuşmazlık davalının malları iade faturasına bağlayıp davacıya iadeten teslim edip etmediği
noktasında toplanmaktadır. Mahkemece davalı vekilinin dosyaya sunduğu belgeye dayanılarak yazılı şekilde hüküm kurulmuş ise de davacı vekili o belgenin teslimi kanıtlamadığını ve belge altındaki imzanın müvekkili şirket çalışanlarına ait olmadığını belirtmiştir. Bu açılardan mahkemece yapılan araştırma ve inceleme hüküm kurmaya yeterli görülmemiştir.
Hal böyle olunca mahkemece davalının sunduğu belgenin dava dışı kargo şirketindeki aslının celbi ve kargo şirketince dosyaya sunulan cevabi yazısı ile her iki belge arasındaki teslim tarihi, teslim alan vs. gibi hususlara ilişkin çelişkiler üzerinde de durulup aralarında taşıma hukukundan anlayan bir bilirkişinin de bulunduğu üç kişilik bilirkişi kurulundan ayrıntılı ve Yargıtay denetimine elverişli rapor alınıp deliller hep birlikte değerlendirilerek varılacak uygun sonuç çerçevesinde bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, vekili Yargıtay duruşmasında hazır bulunan davacı yararına takdir edilen 1.100.00.-TL duruşma vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, peşin harcın istek halinde iadesine, 13.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.