17. Ceza Dairesi Esas No: 2015/12287 Karar No: 2016/6570 Karar Tarihi: 02.05.2016
Hırsızlık - mala zarar verme - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/12287 Esas 2016/6570 Karar Sayılı İlamı
Özet:
17. Ceza Dairesi'nin 2015/12287 E. ve 2016/6570 K. sayılı kararı incelendi. Karara göre, sanıklar hırsızlık, mala zarar verme ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından mahkum edildi. Mala zarar verme suçuna ilişkin verilen adli para cezası mahkumiyet hükmü olduğu için temyize konu edilemeyeceği belirtildi. Hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarındaki mahkumiyet hükümleri ise yerinde görüldü. Ancak, sanıkların suç saati ve TCK'nın 6/1-e maddesi uyarınca gecenin saat 19.41'de başladığı dikkate alınarak fazla ceza tayinine karar verilmesi, zararın maddi olmaması hasebiyle CMK'nın 231/5 maddesinin uygulanmaması ve sanığın ölümü halinde kamu davasının düşürülmesi gerektiği belirtilerek hükümler bozuldu. Kanun maddeleri olarak ise, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 5320 sayılı Kanun'a eklenen ek 2. madde, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi, TCK'nın 143 ve 116/4. maddeleri, 5271 sayılı CMK'nın 231/6-c maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 64/1. maddesi ve CMK'nın 231/b maddesi sayıldı.
17. Ceza Dairesi 2015/12287 E. , 2016/6570 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme, konut dokunulmazlığını ihlal HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü: I-Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin yapılan temyiz incelemesinde; 14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000,00 TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 2400"er TL adli para cezasına ilişkin hükümlerin, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince sanık ... ile sanıklar ... ve ... müdafiilerinin temyiz taleplerinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, II-Sanıklar hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlerin yapılan temyiz incelemesinde; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-Müştekiye komşuları tarafından olay günü saat 19.30-19.40 sularında ikametinin kapısının açık olduğunun bildirildiği, suç tarihinde ... ilinde güneşin saat 18.41"de battığı, TCK’nın 6/1-e maddesi hükmü ile gecenin saat 19.41"de başladığı, hırsızlık suçundan eylemin güzdüz sayılan zaman dilimi içerisinde gerçekleştirildiğinin anlaşılması karşısında, sanıklar hakkında TCK"nın 143 ve TCK"nın 116/4. maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayinine hükmedilmesi, 2-5271 sayılı CMK"nın 231/6-c maddesinde öngörülen zararın maddi zarar niteliğinde olup manevi zararı kapsamadığı, bu itibarla maddi zarar doğurmayan ya da doğurma ihtimali bulunmayan suçlarda bu koşulun aranmasına gerek bulunmadığı, sanıkların suç tarihinde sabıkasız olduğu ve konut dokunulmazlığının ihlali suçunda mahiyeti itibariyle tazmini gerektirir bir zarar da bulunmadığı gözetilmeden aynı Yasa"nın 231/b bendinde yer alan ölçütün tartışılıp değerlendirilerek karar verilmesi yerine, zararın karşılanmaması gerekçe gösterilerek yetersiz gerekçe ile CMK"nın 231/5 maddesinin uygulanmaması, 3-UYAP sisteminden alınan nüfus kaydında, sanık ..."in 26.10.2015 tarihinde öldüğünün belirtilmiş olması karşısında, 5271 sayılı CMK"nın 223/8 ve 5237 sayılı TCK"nın 64/1. maddeleri uyarınca sanığın öldüğünün anlaşılması halinde kamu davasının düşürülmesine karar verilmesinde zorunlululuk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ile sanıklar ... ve ... müdafiilerinin temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 02.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.