Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2012/22711 Esas 2013/7627 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/22711
Karar No: 2013/7627
Karar Tarihi: 10.04.2013

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2012/22711 Esas 2013/7627 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ilgın Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında, sanıklar hakkında 1 yıl 1 ay 10 gün hapis cezası yerine 13 ay 10 gün hapis cezası tayin edilmiş. Dosya incelendiğinde, suçun işleniş şekli ve özellikleri de nazara alındığından, suçun konusunu oluşturan malın değerinin azlığı kavramından daha çoğunu alabilme imkanı varken sadece gereksinimi kadar ve değer olarak az şeyi alma durumunun anlaşılması nedeniyle 5237 sayılı TCK.nun 145. maddesinin uygulanamayacağı belirtilmiştir.
Ancak, sanık hakkında hükmolunan cezanın ertelenmesine yer olmadığına karar verilirken, pişmanlık dolayısıyla tekrar suç işlemeyeceği konusunda mahkemede bir kanaatın oluşup oluşmadığı hususunun yasal ve yeterli gerekçeye dayandırılması gerektiği gözetilmediği belirtilmiştir. Ayrıca, sanık hakkında hükmolunan uzun süreli hapis cezasının kanuni sonucu olarak haklardan yoksun bırakılması kararının koşullu salıvermeye kadar uygulanabileceği belirtilmeden uygulanması, ve vekalet ücretinin müteselsilen değil eşit olarak tahsil edilmesi kararının yanlış olduğu belirtilerek mahkeme kararı BOZULMUŞTUR.
Kanun maddeleri:
5237 sayılı TCK. madde 62, 145, 51, 53

2. Ceza Dairesi 2012/22711 E. , 2013/7627 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 6 - 2010/114713
MAHKEMESİ : Ilgın Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 30/12/2009
NUMARASI : 2008/285 (E) ve 2009/283 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK.nun 62.maddesi uyarınca 1 yıl 1 ay 10 gün hapis cezası yerine 13 ay 10 gün hapis cezası tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış,
5237 sayılı TCK.nun 145.maddesindeki suçun konusunu oluşturan malın değerinin azlığı kavramından, daha çoğunu alabilme imkanı varken sadece gereksinimi kadar ve değer olarak da az şeyi alma durumunun anlaşılması ve suçun işleniş şekli ile özellikleri de nazara alınarak uygulanabileceğinden, söz konusu olayda 5237 sayılı TCK.nun 145.maddesinin uygulama imkanı olmadığından tebliğnamedeki bu husustaki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir, ancak;
1- Geçmişinde olumsuzluk bulunmayan ve suç işlemeyi alışkanlık haline getirdiğine ilişkin dosyaya yansıyan bir bilgi ve belgesi olmayan sanık hakkında hükmolunan cezanın ertelenmesine yer olmadığına karar verilirken, 5237 sayılı TCK.nun 51.maddesi gereğince sanığın suçu işledikten sonra yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık dolayısıyla tekrar suç işlemeyeceği konusunda mahkemede bir kanaatın oluşup oluşmadığı hususunu irdeleyen yasal ve yeterli gerekçeye dayandırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Sanık hakkında hükmolunan uzun süreli hapis cezasının kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK.nun 53.maddesinin 1.fıkrasının ‘a,b,c,d’ bentlerindeki haklardan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına, 5237 sayılı TCK.nun 53/1-c maddesinde belirtilen velayet hakkından vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin ise aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca sadece kendi alt soyu üzerindeki yetkileri yönünden koşullu salıvermeye kadar uygulanabileceği gözetilmeden yazılı şekilde söz konusu maddenin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
3- Katılan lehine hükmedilen vekalet ücretinin sanıklardan eşit olarak tahsiline karar verilmesi gerekirken müteselsilen tahsiline hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 10/04/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.