Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/6415 Esas 2022/378 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 9. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Hatay 1. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 26.02.2019 tarih ve 2018/266 E. - 2019/62 K. sayılı kararın davacılar vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine-kabulüne dair Adana Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi'nce verilen 04.03.2020 tarih ve 2019/1845 E. - 2020/246 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, davalı ile daha önce kurdukları şirkette ortak olduklarını, belirli bir süre sonra davalının ortaklıktan ayrılmak istediğini, ayrılırken de alacağını istediğini, davacı ...'nun babası olan ...'nu kefil göstererek düzenleme yeri Hatay olan 2012 yılında ...'ın alacağına karşılık imzalı boş bir senet verildiğini, davalıya 150.000,00 TL ödenmesine rağmen boş senedin müvekkiline geri verilmediğini, sonrasında senede ilişkin takibin yapıldığını, yapılan icra takibinde faizlerin çok yüksek uygulandığı tespit edilince açılan menfi tespit davasıyla faizlerin yüksek olduğu yönünde karar alındığını, faizlerin düşürülerek borcun yeniden yapılandırıldığını, ancak davalının ödenen bir senedi icraya koymasının yanısıra bir de senede ödeme günü olarak 15.04.2010 tarihinden geriye dönük atarak faiz alacağını yüksek tuttuğunu, davacıların meydana gelen olay nedeniyle davalıya 85.000,00 TL para ödediklerini ileri sürerek dava tarihinden başlayacak yasal faizi ile birlikte ve fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla davalıya ödenen 85.000,00 TL'nin davacılara ödenmesine karar verilmesini talep etmiştir
Davalı vekili, davanın zamanaşımına uğradığını, ayrıca davalının iyi niyetli hamil olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesi, iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, davalının 150.000,00 TL meblağlı, 15.02.2010 keşide ve 15.04.2010 vade tarihli 1 adet bonoya dayalı olarak davacılar aleyhine 17.02.2012 tarihinde icra takibi yaptığı, takibe konu edilen miktarın toplam 224.250,00 TL olduğu, davacı - borçluların dosyaya 09.03.2012 tarihinde 70.000,00 TL ödeme yaptığı, ayrıca 12.09.2012 tarihinde alacaklı vekilinin 25.000,00 TL daha tahsilat yapıldığını beyan ederek dosya borcundan düşülmesini istediği, taraflar arasında görülen Hatay 3. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2013/40-381 E.K. sayılı ilamıyla davacıların Hatay 2. İcra Müdürlüğü'nün 2012/1142 Esas sayılı dosyasında takip tarihi itibarı ile istenilen 74.250,00 TL'nin takip tarihine kadar işlemiş faizin 31.134,26 TL'lik kısmından dolayı borçlu olmadıklarının tespitine karar verildiği, davacıların ilgili icra dosyasında alacağa yönelik bir itirazlarının bulunmadığı, davalıya yaptıkları ödemelerin tarihi olan 09.03.2012 ve 12.09.2012 (alacaklı vekilinin dosyaya beyanda bulunduğu tarih) tarihinden itibaren Borçlar Kanunu'nun 82. maddesinde öngörülen 2 yıllık zamanaşımı süresinin dolmasını takiben bu davanın açıldığı, davalının da cevap dilekçesinde zamanaşımı def'inde bulunduğu gerekçesiyle davanın zamanaşımı yönünden reddine karar verilmiştir.
Karar, davacılar vekili tarafından istinaf edilmiştir.
İstinaf Mahkemesince iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacı taraf, Hatay 2. İcra Dairesi'nin 2012/1142 Esas sayılı dosyasında takibe konu bono nedeniyle 09/03/2012 tarihinde haricen 70.000,00 TL, 06/04/2012 tarihinde haricen 70.000,00 TL, 19/12/2012 tarihinde haricen 25.000,00 TL, 08/11/2013 tarihinde haricen 40.000,00 TL olmak üzere toplam borç miktarı olan 205.000,00 TL ödediğini, ayrıca 05/03/2012 tarihinde fazladan davalıya 85.000,00 TL ödeme yaptıklarını ileri sürmüş ve bu fazladan ödediğini iddia ettiği 85.000,00 TL'nin iadesini talep ettiği, borç ile ilgili en son ödeme tarihinin 08/11/2013 olduğu, Hatay 3. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 10/09/2013 tarih ve 2013/40 Esas, 2013/381 karar sayılı dosyasının 02/12/2013 tarihinde kesinleştiği, Hatay C.Başsavcılığı Hazırlık Bürosu'nun 2016/1513 soruşturma, 2017/4521 karar sayılı dosya içeriğinden davacıların Hatay C.Başsavcılığı'na gönderilmek üzere Kırıkhan C.Başsavcılığı'na sundukları 20/01/2016 havale tarihli şikayet dilekçesinde fazladan ödediklerini iddia ettikleri 85.000,00 TL yönünden davalı hakkında şikayette bulunduklarının anlaşıldığı, hatalı ödemeyi öğrenme tarihinin Hatay C.Başsavcılığı'na gönderilmek üzere Kırıkhan C.Başsavcılığı'na sunulan 20/01/2016 tarihi olduğu, davanın 2 yıllık zamanaşımı süresi içerisinde 20/01/2018 tarihine kadar açılması gerektiği ancak davacıların 2 yıllık süre geçtikten sonra 28/05/2018 tarihinde açtığından İlk Derece Mahkemesince davanın zamanaşımı yönünden reddine ilişkin kararın doğru ise de, kararın gerekçesinin yerinde olmadığı gerekçesiyle davacılar İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf başvurusunun esastan reddine, 6100 sayılı HMK'nın 353/1-b-2 maddesi gereğince davacılar vekilinin İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf başvurusunun sadece gerekçesi yönünden kabulü ile İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın zamanaşımı nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Karar, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK'nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK'nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacılardan alınmasına, 18/01/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.