Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Alacaklı vekili tarafında borçlu Vakıflar Bankası T.A.O. hakkında genel haciz yolu ile icra takibine başlandığı, örnek 7 nolu ödeme emri tebliğ üzerine adı geçen bankanın vekilinin yasal sürede icra dairesine verdiği dilekçe ile alacağın henüz doğmadığı ve kesinleşmediği, vekalet ücretinin temlik edilemeyeceği nedenleriyle  itiraz ettiği anlaşılmıştır. İtiraz bu hali ile borcun esasına ilişkin olmayıp, muacceliyete ve temlik işleminin geçersizliğine yöneliktir. İİK. nun 68/son maddesi uyarınca; itirazın kaldırılması talebinin esasa ilişkin nedenlerle kabulü halinde borçlu, alacaklının talebi üzerine yüzde kırktan aşağı olmamak üzere tazminata mahkum edilir. Borçlu vekilinin itirazı yukarıda açıklandığı gibi, esasa ilişkin olmadığından, itirazının kaldırılması halinde tazminatla sorumlu tutulamaz. Bu nedenle mahkemece borçlu aleyhine tazminata hükmedilmesi isabetsiz olup, hükmün bu nedenle bozulması gerekir ise de anılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını zorunlu kılmadığından, kararın düzeltilerek onanması yoluna gidilmiştir.
SONUÇ  : Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile Salihli İcra Mahkemesi"nin 29.09.2009 tarih ve 2009/292-390 sayılı kararının hüküm bölümünün tazminatla ilgili (2).maddesinin tümünün silinerek karar metninden çıkartılmasına, mahkeme kararının düzeltilmiş bu şekliyle İİK 366. ve HUMK’nun 438. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), mahkeme kararı düzeltilerek onandığından harç alınmasına yer olmadığına, 06/04/2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.