Tebliğname No : 4 - 2008/205601
MAHKEMESİ : Ankara 1. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 27/05/2008
NUMARASI : 2007/966 (E) ve 2008/444 (K)
SUÇ : Hakaret

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Hükmedilen 1 yıl 15 gün hapis cezası kısa süreli olmadığından, sanık hakkında 5237 sayılı TCK. nun 50.maddesine göre hapis cezasının paraya çevrilmesine yer olup olmadığının tartışılmamış olmasına yönelik bozma nedenine katılınmamış, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
I- Sanık R.. D.."nun davacı olduğu nafaka davasına bakan hakim hakkında, davasını haksız şekilde reddettiğini düşünerek açtığı ve Ankara 11.Asliye Hukuk Mahkemesinin 2007/153 esasına kayıtlı tazminat davasının yapılan yargılama sırasında, 09.04.2007, 21.05.2007 ve 30.05.2007 tarihleri arasında verdiği dilekçelerinde katılana yönelik sarfettiği sözlerle hakarette bulunduğu ileri sürülmüş ise de; sanığın dilekçelerinde yer alan sözlerin açtığı davanın haklılığını kanıtlama amacına yönelik açıklamalar içerdiğinden, 5237 sayılı TCK. nun 128. maddesinde yazılı iddia dokunulmazlığı kapsamında bulunduğu, suç işlemek bilinç ve iradesiyle hakaret etmediği gözetilmeden, sanık hakkında yasal olmayan yetersiz gerekçeyle hükümlülük kararı verilmesi,
II- Kabule göre de;
1- Ceza yasasında, hapis cezası ile adli para cezasının seçenekli yaptırım olarak öngörüldüğü durumlarda mahkemece, öncelikle hapis ya da adli para cezasının neden seçildiğine ilişkin yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeli, daha sonra ise alt ve üst sınırları arasında yasal ve yeterli gerekçe gösterilerek temel ceza belirlenmelidir.
Somut olayda sanığa yüklenen suç kamu görevlisine karşı görevinden dolayı hakaret suçu olup, hakaret suçunun düzenlendiği 5237 sayılı TCK"nın 125/1 maddesinde, hapis ve adli para cezası biçimindeki seçenekli yaptırım, aynı maddenin 3-a fıkrasında yer alan görevliye hakaret suçunu da kapsadığından, kamu görevlisine karşı hakaret suçundan, seçenekli yaptırımlardan neden hapis ya da adli para cezasına hükmedildiğinin yasal ve yeterli gerekçesi gösterilip, daha sonra hükmedilen hapis ya da adli para cezasının alt ve üst sınırı arasında temel cezanın belirlenmesinde yasal ve yeterli gerekçenin gösterilmesi gerekirken, yalnızca hapis cezasının alt ve üst sınırı arasında temel cezanın belirlenmesine ilişkin gerekçe gösterilmesi,
2- Sanığın, 29.11.2007 tarihli celsede eyleminden dolayı pişmanlık gösterdiğini beyan etmiş olması ve mahkemece 5237 sayılı TCK. nun 62.maddesindeki takdiri indirim nedeninin uygulanmış olması karşısında, sanık hakkında, 5237 sayılı TCK. nun 51.maddesi gereğince hükmedilen 1 yıl 15 gün hapis cezasının ertelenip ertelenmeyeceği hususunun tartışılmaması,
3- Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 03.02.2009 tarih ve 2008/11–250 Esas- 2009/13 Karar sayılı kararında da kabul edildiği gibi, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinde mahkemece kanaat verici basit bir araştırma ile belirlenecek maddi zararların esas alınması, manevi zararların bu kapsama dahil edilmemesi gerektiği, dosya içerisindeki bilgi ve belgelerin incelenmesinde sanığa yüklenen hakaret suçu sebebiyle yakınanın uğradığı bir zarar bulunmadığı gibi herhangi bir tazminat isteminin de bulunmadığı ve adli sicil kaydına göre sabıkasız olduğu anlaşılan sanık hakkında, 5271 Sayılı CYY.nın 231.maddesinin 6.fıkrasının (b) bendinde belirtilen “sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması” koşulunun oluşup oluşmadığı değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi ve Yargıtay denetimine elverişli olacak şekilde takdirin gerekçelerinin kararda gösterilmesi gerekirken, soyut olarak “şartları oluşmadığından” biçimindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile sanık hakkında hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
4- Sanık hakkında hapis cezasına mahkûmiyetin yasal sonucu olarak 5237 sayılı TCK’nun 53/1-a-b-c-d-e maddesinde belirtilen haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, 53/1-c maddesinde belirtilen velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan aynı maddenin 3.fıkrası uyarınca kendi alt soyu üzerindeki yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
5- Sanıkta, dosya arasında bulunan Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Sağlık Araştırma Ve Uygulama Merkezi heyet raporunun 20.06.2006 tarihli rapor fotokopisine göre “kronik psikoz bozukluk” bulunduğu belirtilmesi ve yine Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanelerinin 07.07.1999 rapor fotokopisine göre “Affektif bozukluk ”bulunduğu belirtilmesi karşısında; sanığın cezai ehliyetinin bulunup bulunmadığı hususunda kuşkuların oluştuğu nazara alınarak, suç tarihinde sanığın, işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayıp algılayamadığı ve bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin azalıp azalmadığı, dolayısıyla 5237 sayılı TCK. nun 32 ve 57. maddelerinden yararlanıp yararlanamayacağı hususunun alınacak rapor ile saptanması gerektiği halde, eksik soruşturma sonucu yazılı şekilde mahkûmiyet hükmü tesisi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 09.04.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.