Esas No: 2021/42222
Karar No: 2022/11715
Karar Tarihi: 07.06.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/42222 Esas 2022/11715 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında sahte fatura kullanma suçundan açılan dava sonunda, kullanılan faturaların sayı ve miktarının azlığı ve fatura düzenleyicisi hakkında açılan dava sonunda düşme kararı verildiği için beraat kararı verilmiş. Ancak, dosyada mevcut faturaları düzenleyen mükellef şahıs ve şirketler hakkında düzenlenen vergi suçu raporları ve eklerinin, faturaları düzenleyen mükellefler hakkında açılan davaların sonunda mahkumiyet kararı verildiği belirtilerek, sanığın sahte fatura kullanma suçunun unsurları itibariyle oluştuğuna karar verilmiş. Hükümden sonra yayımlanan 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun'un 359 maddesinin 3,4,5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi gerektiği ifade edilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜMLER : Beraat
Sanık hakkında 2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura kullanma suçundan açılan kamu davasının yargılaması sonucunda, ilk derece mahkemesi tarafından verilen mahkumiyet hükümlerinin istinaf incelemesi sırasında, kullanılan faturaların sayı ve miktarının azlığı ve fatura düzenleyicisi ... hakkında açılan dava sonunda düşme kararı verilmesi ve bir diğer fatura düzenleyicisi ... hakkında açılan kamu davasının derdest olması gerekçe gösterilerek sanığın sahte olduğunu bildiği faturaları suç işleme kastı ile kullandığına dair delil bulunmadığından bahisle beraat kararı verilmiş ise de, dosyada mevcut faturaları düzenleyen mükellef şahıs ve şirketler hakkında düzenlenen vergi suçu raporları ve eklerinin, yine faturaları düzenleyen mükellef ... ve ... Mühendislik şirketinin yetkilisi ... hakkında sahte fatura düzenlemek suçundan açılan davaların sonunda mahkumiyet kararı verilmesi ve hükümlere esas alınan delillerin içeriği ile sanık tarafından fatura bedellerinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun ve kanıtlama yeterliliği olan belge ibraz edilmemesi karşısında; sanığın üzerine atılı sahte fatura kullanma suçunun unsurları itibariyle oluştuğu ve hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359 maddesinin 3,4,5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5271 sayılı CMK'nin 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, dosyanın İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine, 07.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
