Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/21648 Esas 2016/5356 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet


Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, cezaların türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Avukatlar ... ve ... tarafından yapılan temyiz isteminin incelenmesinde;
Avukatlar ... ve ..."in sanığın vekili olduklarına ilişkin vekaletnamelerinin dosya içerisinde bulunmadığı gibi mahkemece müdafii olarak da görevlendirilmediklerinin anlaşılması karşısında; hükmü temyize yetkisi bulunmayan adı geçen avukatların temyiz istemlerinin, 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Sanığın, hakkında işyeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesi"nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının infazda gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre sanık ..."in temyiz itirazı yerinde olmadığından reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükmün istem gibi ONANMASINA,
II-Sanığın, hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Dosya kapsamına göre diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-Mağdurun, hüküm tarihinden sonra 10/09/2015 havale tarihli dilekçesi ile, hükmün verildiği ilk duruşmada sanığın zararı karşılamadığını beyan ettiğini, duruşmaya gelirken telefonunu kapattığını, kendisi duruşmada iken sanığın babasının sabahleyin kendisinin işyerine giderek işçisine uğrayıp zararın tamamını bıraktığını, bu durumdan duruşma sonrası haberdar olduğunu beyan etmesi karşısında, mağdur ve gerektiğinde mağdurun çalışanlarının duruşmaya çağrılarak mağdurun 10/09/2015 havale tarihli dilekçesinde bahsettiği ödeme hususu ile ilgili beyanlarına başvurulduktan sonra sonucuna göre sanık hakkında atılı suçlardan etkin pişmanlık hükümlerini düzenleyen TCK"nın 168. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-Anayasa Mahkemesi"nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 06/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.