Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/9023 Esas 2016/12742 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 62/1, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mahkemenin gerekçeli kararının sanığa 08.05.2013 tarihinde Tebligat Kanunu"nun 21. maddesi uyarınca tebliğ edildiği, Tebligat Kanunu"nun 21. maddesinde, kendisine tebligat yapılacak kişinin adresinde bulunmaması durumunda tebliğ memurunun evrakı o yerin muhtarı ya da ihtiyar heyeti azasından birisine teslim edeceği ve tesellüm edenin adresini ihtiva eden ihbarnameyi gösterilen adresin kapısına yapıştırmakla beraber keyfiyetin şahsa bildirilmesini teminen en yakın komşulardan birine, varsa yönetici veya kapıcıya bildirim yapılacağının hükme bağlanmış olmasına rağmen, yapılan tebligatta evrakın en yakın komşularından birine, varsa yönetici veya kapıcıya bildirildiğine ilişkin herhangi bir şerh bulunmadığı, dolayısıyla tebliğin usulüne uygun yapılmadığı anlaşıldığından, gerekçeli kararın tebliğine ilişkin 04/07/2013 tarihli tebligatın geçerli olarak kabul edilerek 05/07/2013 tarihli temyiz talebinin süresinde olduğu belirlenmekle yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sanığın kusuru bulunmadığına, cezanın alt sınırdan verilmesi gerektiğine, hükmün açıklanmasının geri bırakılması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 16.11.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.