Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/6865 Esas 2019/779 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6865
Karar No: 2019/779
Karar Tarihi: 22.01.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/6865 Esas 2019/779 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın 6136 sayılı Kanun'a muhalefet suçundan ve kasten yaralama suçundan mahkumiyet hükümlerini incelerken Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmesinin infaz aşamasında dikkate alınabileceğine karar verdi. İlk suçta sanığın temyiz itirazları reddedilirken, ikinci suçta ise haksız tahrik indirimi uygulanmadığını belirleyen mahkeme, yazılı şekilde (1/2) oranında indirim yapılması suretiyle eksik ceza tayini yapıldığını kaydetti. Bu karar, 22 Ocak 2019 tarihinde oybirliğiyle verildi.
Detaylı açıklama: 6136 sayılı Kanun: Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun
5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi: Mahkumların koşullu salıverilme süresi ve süreci hakkında düzenleme yapar.

3. Ceza Dairesi 2018/6865 E. , 2019/779 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında 6136 sayılı Kanun"a muhalefet suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
2) Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
İddia, savunma, tanık beyanları, tüm dosya kapsamına ve mahkemenin kabulüne göre; ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediği anlaşılmakla, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 sayılı kararı uyarınca, 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi gereğince asgari seviyede (1/4) oranında haksız tahrik indirimi uygulanması gerekirken, yazılı şekilde (1/2) oranında indirim yapılması suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından ve yine Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 22.01.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.