Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/6428 Esas 2022/399 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 9. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Mersin 1. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 13.09.2019 tarih ve 2019/91 E. - 2019/567 K. sayılı kararın davalı şirket tasfiye memuru vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Adana Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi'nce verilen 26.02.2020 tarih ve 2019/2021 E. - 2020/191 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı şirket tasfiye memuru vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; davalı şirket aleyhine Mersin 6. İcra Müdürlüğü'nün 2016/12600 Esas sayılı takip dosyası ile ilamsız icra takibi başlatıldığını, yapılan itiraz üzerine takibin durduğunu, itirazın iptali talebi ile Mersin 3. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2017/272 Esas (daha sonra Mersin 8. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2018/314 Esas numarasını almış) sayılı dosyası ile itirazın iptali davası açıldığını, yargılama devam ederken davalı şirketin tasfiye edildiğini, ileri sürerek, şirketin ihyasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Mutlu Kargo Lojistik İthalat İhracat San. ve Tic. Ltd. Şti. vekili; şirketin uzun yıllardır atıl olup hiçbir işlem yapılmayan bir durumda olup üçüncü şahıslara borcu olmadığından tasfiye sonucu terkin edilmek zarureti doğması üzerine, 14/12/2017 tarihinde terkin edilerek tüzel kişiliğinin son bulup ortadan kalktığını, şirketin atıl olması nedeniyle davacının gerçek bir ücret alacağının da olmadığı savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Davalı ... Müdürlüğü vekili; ilgili şirketin tasfiyesi sonlandığından 14/12/2017 tescil tarihiyle terkin olduğunu, müvekkili Ticaret Sicil Müdürlüğü'nün yasal hasım konumunda olup davanın açılmasına sebebiyet vermediğini, açılan davanın T.T.K. 34 maddesine dayalı bir dava olmadığından, sicil aleyhine harç, yargılama giderleri ve vekâlet ücretine hükmedilmemesi gerektiğini savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince, iddia, savunmalar, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; davacının ihya davasının kabulüne, Mersin Ticaret Sicil Memurluğu'nun 34189 sicil numarasında kayıtlı iken 14/12/2017 tarihinde tasfiye sonu tescili ile terkin edilmiş bulunan Mutlu Kargo Lojistik İthalat İhracat Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi'nin Mersin 8. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2018/314 Esas sayılı dosyası ve Mersin 6. İcra Müdürlüğü'nün 2016/12600 Esas sayılı takip dosyası ile sınırlı olmak üzere ihyasına, kararın Ticaret Siciline tesciline ve usulüne uygun olarak tescil ve ilan edilmesine, tasfiyeden önce görevli olan ...'un tasfiye memuru olarak atanmasına karar verilmiştir.
Karara karşı, davalı şirket tasfiye memuru vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre yapılan istinaf incelemesi sonucunda; Mersin 8. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2018/314 Esas sayılı itirazın iptali dava dosyasında davanın kabulüne karar verilmesi halinde tasfiye işlemlerinin eksiksiz olarak tamamlandığından söz edilemeyeceğinden ihya şartlarının bulunduğu, dolayısıyla ilk derece mahkemesi kararının usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesi ile, davalı şirketin tasfiye memuru vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, davalı şirket tasfiye memuru vekili tarafından temyiz kanun yoluna başvurulmuştur.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı şirket tasfiye memuru vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı şirket tasfiye memurundan alınmasına, 19/01/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.