Esas No: 2018/5284
Karar No: 2022/11754
Karar Tarihi: 07.06.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/5284 Esas 2022/11754 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, 2010 ve 2011 yıllarına ait defter ve belgelerini tebligata rağmen süresi içinde ibraz etmemekle suçlanmıştır. Sanığın eşi, yapılan tebliğde istenen defter ve belgeleri herhangi bir yasal mazeret olmaksızın incelemeye ibraz etmemiş olması sebebiyle Mahkemece sanık hakkında beraat kararı verilmiştir. Ancak vergi suçu raporu ve eklerinde sanığın iş yeri faaliyetini 31.12.2011 tarihinde terk ettiği anlaşılmıştır. Bu sebeple iş yerinin tebliğ tarihinde faal olmadığı ve sanığın ikametgah adresine yapılan tebliğin usulüne uygun olduğunun kabulü ile suçun tüm unsurlarının oluştuğu dikkate alınarak, sanığın mahkumiyeti yerine beraat kararı verilmesi yasaya aykırı bulunmuştur. Hükümden sonra yürürlüğe giren 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun'un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca ve 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi dikkate alınarak, lehe olan kanunun öncelikle tespit edilip uygulanması gerektiği ve hukuki durumun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu bulunmaktadır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter, kayıt ve belgeleri gizleme
HÜKÜM : Beraat
1)Sanık hakkında 2010 ve 2011 takvim yıllarına ait defter ve belgelerini yapılan tebligata rağmen süresi içerisinde ibraz etmediği iddiasıyla açılan kamu davasında; sanığın eşine 31.10.2014 tarihinde yapılan tebliğ ile istenen defter ve belgelerin herhangi bir yasal mazeret olmaksızın incelemeye ibraz etmediği anlaşılan olayda Mahkemece 213 sayılı Kanun’un 139. maddesindeki istisna hal gerekçe gösterilerek sanık hakkında beraat kararı verilmiş ise de, vergi suçu raporu ve eklerinde sanığın iş yeri faaliyetini 31.12.2011 tarihinde terk ettiğinin anlaşılması karşısında, iş yerinin tebliğ tarihinde faal olmadığı ve sanığın ikametgah adresine yapılan tebliğin usulüne uygun olduğunun kabulü ile tüm unsurları itibariyle oluşan suçtan sanığın mahkumiyeti yerine, yazılı şekilde beraatine karar verilmesi yasaya aykırı,
2)Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359 maddesinin 3,4,5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 07.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
