18. Ceza Dairesi Esas No: 2015/11273 Karar No: 2016/2897 Karar Tarihi: 17.02.2016
Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/11273 Esas 2016/2897 Karar Sayılı İlamı
18. Ceza Dairesi 2015/11273 E. , 2016/2897 K. "İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi SUÇ : Hakaret HÜKÜM : Mahkumiyet KARAR Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, Temel ceza belirlenirken sanığın TCK’nın 125/3-a maddesi uyarınca “1 yıl 3 hapis cezası ile cezalandırılmasına” şeklinde karar verilmiş ise de, daha sonraki artırım ve indirimler neticesinde sonuç olarak 1 yıl 2 ay 17 gün hapis cezasının bulunması karşısında, temel cezanın alt sınır olan 1 yıl üzerinden belirlendiğinin açıkça anlaşılması, hesaplamada bir karışıklığın bulunmaması nedeniyle yazım hatası olduğu değerlendirilen bu yanlışlığın mahkemesince düzeltilebileceği, Mahkum olduğu uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, hak yoksunluklarına hükmedilmemiş ise de, mahkumiyetin kanuni sonucu olarak TCK"nın 53. maddesinin 1 ilâ 3. fıkralarında öngörüldüğü biçimde infaz evresinde re"sen uygulanması mümkün görüldüğünden bozmayı gerektirmediği, Anlaşıldığından, sanık ...’ün ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnamedeki isteme aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 17.02.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.