(Kapatılan)22. Hukuk Dairesi 2017/37656 E. , 2020/8974 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 16/01/2006-25/11/2010 tarihleri arasında davalıya ait işyerinde ilaç mümessili olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı tarafından 4857 sayılı Kanunun 25/II-(e) ve (ı) bendlerine göre feshedildiğini, feshin haklı bir nedene dayanmadığını, davacının 08.30-19.00 saatleri arasında çalıştığını, haftada 3 gün ise çalışmasının saat 22.00’ye kadar devam ettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, prim alacağı hafta tatili ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, iş sözleşmesinin davacının alkollü olarak maddi hasarlı trafik kazası yapması üzerine iş sözleşmesinin haklı sebeple feshedildiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davacının kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, prim alacağı ile hafta tatili ücreti taleplerinin reddine, fazla çalışma ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanmadığı uyuşmazlık konusudur. Somut uyuşmazlıkta, davacı tanığı ...’ın beyanına itibar edilerek davacının fazla çalışma iddiasını tanığın davacı ile birlikte çalıştığı 16/01/2006-30/06/2008 tarihleri arasındaki dönem ile sınırlı olarak ispat ettiği sonucuna varılmıştır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının haftada 3 gün 08.30-19.00 saatleri arasında, 2 gün ise 08.30-20.00 saatleri arasında çalıştığı, ayrıca ayda 3 cumartesi günü 08.30-13.00 saatleri arasında çalışarak böylece (3x9+2x10 + 3x4 /3= 50 saat -45=) haftada 5 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilmiştir. Ancak, davacı tanığı Nadir beyanında, davacının “saat 8.00’de işe başladığını, çalışmasının saat 19.00’da sona erdiğini, 1.5 saat yemek tatili olduğunu, işin durumuna göre haftada 2-3 gün çalışmasının saat 20.00-21.00-22.00 ye kadar devam ettiğini, her ay 2 defa davacı ile birlikte hastanelerin acil servisine saat 19.00 dan sonra uğradıklarını ve saat 19.00-20.00-21.00 arasında acil doktorları ile görüştüklerini, dönüşte nöbetçi eczanelere 20-25 dakika uğradıklarını, cumartesi günleri ise 8.00-17.00 saatleri arası çalıştığını” ifade etmiş olup, tanığın işveren aleyhine fazla çalışma ücreti talebi ile açtığı davada haftada yedi saat fazla çalışma yaptığı belirlenmiştir. Söz konusu davada verilen karar Dairemizin 2016/2466 esas, 2019/237 karar sayılı kararı ile onanarak kesinleşmiştir.Şu halde eldeki davada, 16/01/2006-30/06/2008 dönemi ile sınırlı olarak değerlendirme yapılmak kaydıyla, haftalık fazla çalışma süresinin emsal dosyada olduğu gibi yedi saat olarak kabulü dosya kapsamına uygun düşecektir. Temyiz edilen kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.Sonuç: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 07.07.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
