Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/4070 Esas 2015/1296 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/4070
Karar No: 2015/1296
Karar Tarihi: 28.04.2015

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/4070 Esas 2015/1296 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hüküm, hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçundan sanığın mahkumiyetine hükmetmiştir. Temyiz edilen kararda, açıklanmasının geri bırakılmasının itiraz yolu açık olması sebebiyle temyiz edilemeyeceği belirtilmiş ve hükümler üzerindeki inceleme yapılmıştır. Ancak, konut dokunulmazlığını bozma suçunun uzlaşma hükümlerinin uygulanmaması nedeniyle tebliğnamedeki bozma düşüncesi benimsenmemiştir. Ayrıca, Yargılama giderlerinin her bir sanığın sebep olduğu tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesi gerektiği gözetilmeden, “müştereken” alınmasına karar verilmiştir ve bu durum 5271 sayılı CMK’nın 326/2.maddesine aykırı kabul edilmiştir. Bu sebeple, karar kısmen bozulmuştur ve yargılama giderlerinin sanıklardan payları oranında ayrı ayrı alınması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 119. maddesi ve TCK’nın 53. maddesi belirtilmiştir.

17. Ceza Dairesi 2015/4070 E. , 2015/1296 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Sanık ... hakkında kurulan hükümlerin yapılan incelemesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin verilen kararın 5271 sayılı Yasanın 231/12. maddesi uyarınca itiraz yolu açık olup temyizi olanaklı olmadığından, itiraz merciince karar verilmek üzere, dosyanın incelenmeksizin mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE,
2-Sanık ... hakkında kurulan hükümlerin yapılan incelemesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.01.2013 tarih ve 2012/1142 esas 2013/ 17 karar sayılı içtihadında belirtildiği üzere, TCK"nın 119. maddesi kapsamındaki nitelikli konut dokunulmazlığını bozma suçu, CMK"nın 253/1. fıkrası “b” bendi 3. nolu alt bendi kapsamı dışında bulunduğundan; uzlaşma hükümlerinin uygulanmaması nedeniyle tebliğnamedeki bozma düşüncesi benimsenmemiştir.
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinde belirtilen haklardan yoksun kılınma kararı verilmemiş ise de; anılan maddenin hükümlülüğün yasal sonucu olup, infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görüldüğünden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Yargılama giderlerinin her bir sanığın sebep olduğu tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesi gerektiği gözetilmeden, “müştereken” alınmasına karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2.maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “ yargılama giderlerine” ilişkin bölüm çıkartılarak, yerine "yargılama giderlerinin sanıklardan payları oranında ayrı ayrı alınmasına” cümlesi eklenmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.