MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Davacı, davalı kooperatife 1995 yılında üye olduğunu, ödemeleri düzenli olarak yapmasına rağmen adına tahsis edilen konutun belirlenen sürede teslim edilmediğini, bu nedenle kendi isteği ile 2005 yılında üyelikten ayrıldığını, tüm uyarılarına rağmen ödediği aidatların iade edilmediğini ileri sürerek, 13.256,00 TL. alacağın ödeme tarihlerinden itibaren yasal faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının kooperatiften herhangi bir alacağı bulunmadığını, kooperatife ödediği aidat toplamının 10.325,25 TL. olduğunu, ödediği aidatın tamamını isteyemeyeceğini, payına düşen masraf ve zararlar düştükten sonra kalan miktarı isteyebileceğini, zararlar düştükten sonra davacının alacağı kalmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporları ve tüm dosya kapsamına göre, davacının 1995 yılında kooperatife üye olduğu, 2005 yılında kooperatiften ayrıldığı, üyeliği süresince toplam 13.256,00 TL. aidat ödediği, davacının üyelikten ayrıldığı 2005 yılına ait genel kurulun 24.06.2006 tarihinde yapıldığı, ibra edilen bilançoya göre davalı kooperatifin genel giderlerinin 161.517,01 TL. olduğu, davacının payına 848,00 TL. isabet ettiği, bu miktar çıktıktan sonra davacının davalıdan 12.408,00 TL. alacaklı olduğu, alacağın genel kurul toplantısından bir ay sonra muaccel hale geldiği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile, 12.408,00 TL. alacağın 24.07.2006 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, fazla istemin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dava, davalı kooperatif ortaklığından ayrılan ortağın açtığı aidat bedelinin iadesi istemine ilişkindir.
Davacı, 2005 yılında kooperatif üyeliğinden kendi isteği ile ayrıldığını iddia etmekte , davalı ise davacının isteği ile kooperatiften ayrılmadığını, aidat ödemelerini geciktirmesinden dolayı 2007 yılında üyelikten ihraç edildiğini savunmaktadır.Mahkemece davacının 2005 yılında üyelikten ayrıldığı kabul edilerek davanın kabulüne karar verilmiştir.
1163 Sayılı Kooperatifler Kanununun 13.maddesinde ortağın ana sözleşmeye uygun olarak yapacağı isteğe rağmen kooperatifin istifayı kabulden kaçınması halinde ortağın çıkma dileğini noter aracılığı ile kooperatife bildirmesi halinde çıkmanın gerçekleşeceği düzenlenmiş olup, davalı kooperatif anasözleşmesinin 13.maddesinde de bu hükme paralel bir düzenleme yer almıştır.
Ortağın istifa bildirimi, yenilik doğurucu nitelikte olup, kooperatife ulaştığı anda sonuç doğurur. Yukarıda anılan 13.maddenin yazılış biçimi ortağın istifasının kooperatifçe kabulünü gerekli kıldığı izlenimi yaratmakla beraber, noter aracılığı ile yapılan bildirime özel önem verilmek suretiyle, noter aracılığı ile yapılan bildirimin kabulünün gerekli bulunmadığı vurgulanmıştır. Bu durumda ortağın yenilik doğurucu nitelikteki istifa iradesini ilk olarak noter vasıtasıyla kooperatife duyurması, ortaklıktan çıkmanın gerçekleşmesi için yeterlidir.
Yönetim Kurulu ortağın ilk olarak adi yazılı dilekçe ile istifa isteğinin kooperatif kayıtlarına girişinden itibaren bir ay içinde kabulden kaçınırsa, ortak çıkma dileğini noter aracılığı ile yönetim kuruluna bildirir. Tebliğ tarihinden itibaren istifa gerçekleşir. Öte yandan, Kooperatif anasözleşmesinin 13. maddesinde "Her ortak, hesap senesi sonundan en az bir ay önce yönetim kuruluna yazı ile başvurmak suretiyle ortaklıktan çıkabilir." hükmüne yer verilmiştir.
Taraflar arasında davacının kooperatif üyeliğinin hangi tarihte ve ne şekilde sona erdiği hususunda uzlaşmazlık bulunmaktadır. İstifa ettiğini ileri süren davacının istifa tarihini; ihraç olgusunu savunan davalı kooperatifin de ihraç tarihini ispatlaması gerekmektedir. İhracın kesinleştiği veya istifanın gerçekleştiği tarihin kanıtlanamaması halinde ise davacının 2006 ve 2007 yılları hazirun listelerinde adının bulunmadığı gözetilerek istifanın en geç Aralık 2005 tarihinde gerçekleştiği ve istifanın anasözleşmenin anılan hükmüne göre 2006 yılında hüküm doğuracağı kabul edilmelidir.
1163 sayılı Kooperatifler Kanunu`nun 17/1. ve anasözleşmenin 15. maddeleri hükümlerinde, kooperatiften ayrılan bir ortağın, ödemiş olduğu aidatın tamamını değil, ayrıldığı yıl bilançosunda yer alan genel giderlerden davacıya isabet eden masraf hissesi düşüldükten sonra bakiyesinin iadesini talep hakkını haiz olup, ayrıldığı yılın bilançosunun genel kurulca kabulü suretiyle kesinleşmesinden itibaren bir ayın sonunda davalı ihtara gerek kalmaksızın temerrüde düşer. Bu durumda, mahkemece, davacının istifasının gerçekleştiği yada ihracın kesinleştiği tarihin saptanamaması halinde çıkma payının yukarıdaki açıklamalar ve ilkeler ışığında 2006 yılı bilançosunun tasdik edildiği 2007 genel kurulunu izleyen bir ayın sonunda muaccel olacağı dikkate alınıp, buna göre genel gider payının 2006 yılı bilançosuna göre belirlenmesi gerekirken, 2005 yılı bilançosundaki genel gider payının düşülmesi doğru olmamıştır.
2)Bozma neden ve şekline göre, davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün, davalı yararına BOZULMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin yatırılan harcın istek halinde iadesine kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 05.03.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.