Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/1100 Esas 2013/7337 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/1100
Karar No: 2013/7337
Karar Tarihi: 08.04.2013

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/1100 Esas 2013/7337 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İzmir 4. Asliye Ceza Mahkemesinde görülen bir davada, sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan ceza verilmemesi gerektiği kararlaştırılmış. Ancak, sanığın katılan kurumun zararını tazmin ettiği dikkate alınmadan yazılı şekilde beraat kararı verildiği için karar bozulmuş ve sanığa ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Bu kararın dayanağı, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin 2. fıkraına dayanmaktadır. Bu madde, ceza verilmesine yer olmadığı durumları belirlemektedir. Ayrıca, kararda belirtilen kanunların tam ve doğru bir şekilde uygulanması gerekmektedir. Bu nedenle, kararın kanunlara uygunluğu önemlidir.

2. Ceza Dairesi 2013/1100 E. , 2013/7337 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 2 - 2012/295681
MAHKEMESİ : İzmir 4. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 13/09/2012
NUMARASI : 2012/1075 (E) ve 2012/1419 (K)
SUÇ : Karşılıksız yararlanma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 05.07.2012 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 maddesi uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 08/04/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.