MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma (değişen suç vasfına göre)
HÜKÜM : TCK"nın 155/1, 62, 52, 53. maddeleri
uyarınca mahkumiyet

Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, Üst Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, 17/09/2010 tarihinde pikniğe giderken müştekinin araca gaz alması için verip şifresini söylediği kredi kartını yakıt aldıktan sonra müştekiye vermediği ve gittikleri piknik alanından ayrıldığı, ertesi gün müşteki durumu fark edip kartını istediği halde getirmeyerek yaklaşık 1.100 TL tutarında alışveriş yaptığı, bu suretle güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin kabul edildiği olayda; sanık savunması, müşteki beyanı ve tüm dosya kapsamından sanığın suçu işlediğinin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin mahkumiyet yönünde kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-) Sanığın; müştekinin, araca gaz almak üzere rızasıyla verdiği kredi kartından, kendisi yararına, müştekiden izinsiz olarak alışverişler yapması şeklinde gerçekleşen eyleminin TCK"nın 245/1. maddesinde tanımlanan “banka veya kredi kartının kötüye kullanılması” suçunu oluşturmasına karşın vasıfta hataya düşülerek, güveni kötüye kullanma suçundan hüküm kurulması,
2-) Kasten işlemiş olduğu suçtan, hapis cezasıyla mahkumiyetinin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin “a, b, c, d, e” bendinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3-) Kabul ve uygulamaya göre;
a-) 5237 sayılı TCK"nın 43/1. maddesi kapsamında, sanığın, müştekiye ait kredi kartı ile değişik zamanlarda alışveriş yaparak aynı suç işleme kararıyla Kanun"un aynı hükmünü değişik zamanlarda birden fazla kez ihlal ederek haksız menfaat temin etmiş olması karşısında, zincirleme suç hükümleri uygulanmayarak eksik ceza tayin edilmesi,
b-) 5237 sayılı TCK."nın 53.maddesinin (1), (2) ve (4) numaralı fıkralarıyla ilgili olarak Anayasa Mahkemesi"nin verdiği 08.10.2015 tarihli ve E. 2014/140, K. 2015/85 sayılı kısmi iptal kararı, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girdiğinden bu yönde değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, Üst Cumhuriyet savcısı"nın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11/10/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.