MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/1, 168/1, 62, 50. maddeleri uyarınca 1000 TL ve 27 TL adli para cezası.

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Arkadaş olan tarafların olay günü birlikte oturdukları sırada sanığın görüşme yapıp geri iade etmek üzere katılandan cep telefonunu istediği, katılanın verdiği ancak sanığın konuşma esnasında gittiği ve tekrar geri dönmeyerek telefonu aldığı, sanığın bu şekilde güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia edilen olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak
1)Sanığın, katılandan bir telefon görüşmesi yapıp iade etmek üzere aldığı cep telefonunu geri vermeyerek uzaklaşması şeklinde sübut bulan eylemi, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 12/06/2012 tarih ve 2011/15-440 esas, 2012/229 sayılı kararında da belirtildiği üzere, zilyetliğin devredilmemiş olması nedeniyle TCK"nın 141/1. maddesinde öngörülen hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfında hataya düşülerek güveni kötüye kullanma suçundan hüküm kurulması,
2)Kabul ve uygulamaya göre de; Gün adli para cezası, paraya çevrilirken TCK"nın 52. madde ve CMK"nın 232/6. madde uyarınca yasa maddesi ve bir gün karşılığı tayin edilen miktar gösterilmediği gibi, 5237 sayılı Kanun"u 61/8. maddesi uyarınca temel gün adli para cezası tayin edilip, artırım ve indirim nedenleri uygulandıktan sonra gün adli para cezasının bir gün karşılığı tayin edilen miktar ile çarpılarak paraya çevrilmesi gerektiği kuralının gözetilmemesi suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı Kanun"un 326/son. maddesi uyarınca sonuç ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 26/05/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.